Jodie Foster versus een seriemoordenaar. Komt bekend voor, deze nieuwste rol in seizoen 4 van True detective. Elegance sprak exclusief één-op-één met de 61-jarige actrice in Parijs. “De eerste keer dat mijn film 100 miljoen dollar opbracht, was ik opgewonden, de tweede keer al minder, en bij de derde kon het me niets schelen.”
Gezin onderhouden
Jodie zit al bijna zestig jaar in de filmwereld, de eerste keer als peuter. Niet om beroemd te worden, maar om het gezin ‘te helpen onderhouden’. “Ik ben geen actrice geworden, omdat ik graag in het middelpunt van de belangstelling sta of op tafels dans. Ik werd actrice toen ik drie jaar oud was. Omdat ik zo een bijdrage kon leveren aan het onderhoud van het gezin”, legt ze uit.
“Mijn moeder was een alleenstaande ouder met vier kinderen. We hielpen allemaal mee, mijn broer Buddy werkte ook, één van mijn zussen reed ons naar de castings, de ander leerde de tekst met ons.” Of ze er zelf voor had gekozen? Waarschijnlijk niet. “Ik was compleet het tegenovergestelde van een kind dat voor de camera wilde staan. Ik was een nerd. Zeer gereserveerd, gecontroleerd en hardwerkend. Ik was altijd aan het werk.”
Robert De Niro
Toch kwam op een gegeven moment de liefde voor het vak.”Toen ik Taxi driver maakte. Het werd aangewakkerd door Robert De Niro”, vertelt ze. “Ik dacht vooral: je leert een paar regels uit je hoofd, stapt de set op en zegt ze zo natuurlijk mogelijk. Later zag ik er pas de schoonheid van in. Dat was toen De Niro ging improviseren en ik compleet in paniek schoot. Opeens besefte ik dat het aan mij was om een complex karakter te ontwikkelen. Dat werkte enorm stimulerend!”
Julia Roberts deelt haar geheim voor een lang en gelukkig huwelijk
Niet mee eens
Jodie’s moeder was van haar derde tot haar 22ste haar manager, maar was het niet altijd eens met haar beslissingen. “De eerste keer was toen ik naar Yale wilde om te studeren, kort nadat ik de Oscar had gewonnen voor The accused. Ik heb uiteindelijk vijf jaar aan Yale gestudeerd. Iedereen zei tegen mij: “Je carrière zal voorbij zijn.” En dat was het ook, enigszins.” De tweede keer was ze het er niet mee eens toen ze besloot te gaan regisseren. “Net na de Oscar voor The silence of the lambs. Aangezien ik op het hoogtepunt van mijn acteercarrière zat en op dat moment het meeste geld kon verdienen, was het volgens haar een zeer slechte keuze. Ik heb niet geluisterd en ik ben heel blij.”
Ontspannen
Twaalf jaar lang had Jodie een eigen productiebedrijf. “Op een gegeven moment moest ik aan mezelf toegeven dat ik geen bijzonder goede producer ben, ik ben gewoon niet ambitieus genoeg als het erop aankomt”, biecht ze op. “Als je eenmaal veel hebt bereikt, kun je ontspannen. Lange tijd werd ik gedreven door de angst dat mijn familie weer arm zou zijn. Ik voel mij nu veel vrijer om achterover te leunen en daarom maak ik ook slechts om de drie of vier jaar een film.”
Ze vervolgt: “De eerste keer dat een van mijn films 100 miljoen dollar opbracht, was ik opgewonden, de tweede keer was ik niet zo opgewonden, en de derde keer kon het me niets schelen. Wat ik bedoel te zeggen, is dat doelen en ambitie verdampen en dat je je gaat richten op wat er toe doet. Een bevredigend artistiek leven en familie.”
Tekst: Jorrit Niels | Beeld: NL Beeld
