Het klikte zo goed tussen Janice (38) en Andy Bosmans (46) dat het koppel binnen een paar weken samenwoonde. Dat is inmiddels alweer tien jaar geleden. Sindsdien bouwen de modemannen aan hun huwelijk én hun goedlopende mode-imperium: damesmodemerk JANICE.
Scène 1
November 2013, Vught
Maanden na hun eerste ontmoeting komen Andy en Janice elkaar online weer tegen. Precies op het moment dat Janice in pyjama op de bank ploft, vindt Andy het hoog tijd voor de eerste date.
J: ‘Een half jaar voor onze eerste date liep ik toevallig de winkel van Andy in Sittard binnen. Hij maakte meteen een praatje, alleen had ik daar op dat moment helemaal geen zin in. Ik was namelijk geïrriteerd door een andere winkeleigenaar die onze verkoopafspraak voor mijn nieuwe collectie lastminute had gewijzigd. Na slechts een paar woorden met Andy gewisseld te hebben, ging ik weer.’
A: ‘Op het moment dat Janice mijn winkel binnenliep, dacht ik meteen: is hij niet van dat ene programma... Project catwalk ofzo? Die is leuk opgedroogd! Ik heb hem later nog een privé-bericht via Facebook gestuurd, maar dat belandde blijkbaar in zijn spam, want daar heb ik nooit een reactie op gekregen.’
J: ‘Tot ik Andy in oktober 2013 ineens op Instagram tegenkwam en meteen onder de indruk was. Ik had grappig genoeg niet eens door dat hij dezelfde man was die ik een paar maanden eerder in zijn winkel in Sittard had ontmoet. Die link had ik helemaal niet gelegd. Vervolgens heb ik een bericht gestuurd, en al snel raakten we niet uitgepraat. Hij werkte in die tijd al bijna dertig jaar met zijn ouders in de mode en samen runden ze verschillende kledingzaken. Ik zit natuurlijk ook al bijna mijn leven lang in de mode, dus die gezamenlijke passie zorgde meteen voor een echte verbinding. We hebben allebei ook wel jongens gedatet die de branche niet kennen, dat is toch echt anders. We merkten meteen: mode is onze liefdestaal.’
A: ‘Na dagenlang telefonisch contact appte ik: ‘Ik kom je gezellig opzoeken. Ik ga zo sporten en dan kom ik naar je toe.’
J: ‘Ik reageerde met: ‘Nou, ik zit al in mijn pyjama op de bank.’ Dat maakte allemaal niks uit. En even later ploften we samen bij mij op de bank. Ik in pyjama, hij in sportoutfit. Die bijzondere klik die we telefonisch hadden, hadden we ook tijdens deze eerste date.’
A: ‘Het voelde meteen vertrouwd. Het grappige is dat we vanaf het begin regelmatig horen dat mensen denken dat we broers zijn. Ja, we zijn allebei grote mannen met een baard, maar verder lijken we voor geen meter op elkaar. Als de een heel druk is, is de ander rustig, en andersom. We zijn ook heel verschillend doordat we compleet anders zijn opgevoed. Mijn ouders zeiden eerder: “Dat lukt je niet of dat begrijp je nog niet.” Dan dacht ik: ik ga jullie laten zien dat ik het kan. En bij Janice was het juist: “Jij kan het! Ik ben trots op jou!” Dan stonden zijn ouders als cheerleaders langs de lijn: “Jawel hoor, dat kan jij!” Zelfs als het misging stonden ze nog te klappen.’
J: ‘Ik merkte in onze beginperiode ook meteen dat Andy - als hij ergens passie voor heeft - er ook vol zelfvertrouwen voor gaat. Heel leuk. Ik ben soms wat angstiger. Daardoor vullen we elkaar goed aan en dat werkte meteen goed.’
Scène 2
December 2013. Vught
Een paar weken na de eerste date gaan Andy en Janice samenwonen. Want waarom wachten als iets goed voelt?
J: ‘Het voelde helemaal niet raar dat Andy vrijwel meteen bij me introk, juist heel leuk. Ik woonde toen al samen met mijn zus, dus ik was gezelligheid en drukte om me heen wel gewend. Een maandje later vonden we een huurhuis in de buurt voor ons tweeën. Omdat het huur was, dacht ik er verder niet veel over na of het niet te snel zou zijn. Als we meteen een huis hadden gekocht, had ik er misschien niet zo luchtig over gedacht en meer druk gevoeld. Ik had ook nog nooit een lange relatie gehad, Andy wel. Die had al een keer samengewoond en een huis gekocht.’
A: ‘Voor mij voelde samenwonen met Janice als een heel logische stap. We stapten in elkaars wereld, waar mode als een rode draad doorheen loopt. Dus die wereld ken je eigenlijk al. Dat voelde meteen heel vertrouwd. Dan kwam ik thuis na bijna twee uur rijden vanuit mijn winkel in Sittard, had Janice nieuwe stoffen ingekocht en was met nieuwe ontwerpen bezig voor zijn collectie. En ging het van: wat vind je hiervan? En houd je daar rekening mee? Heel leuk om elkaar zo te helpen en inspireren.’
J: ‘Ook vrienden en familie waren direct enthousiast: deze moet je houden! Ik dacht: we hebben het heel leuk en we zien het allemaal wel. Die luchtige aanpak is succesvol gebleken.’
Scène 3
Juni 2014. De IJzeren Man in Vught
Op de plek die de overgrootvader van Janice ooit heeft aan gelegd, viert Andy niet alleen zijn 37e verjaardag, maar verrast hij vrienden en familie door zijn vriend ten huwelijk te vragen.
J: ‘De ochtend voor het feest stonden we ons thuis klaar te maken en zei ik uit het niets tegen Andy: ‘Ook grappig eigenlijk als je bedenkt dat er meerdere momenten zijn geweest dat jij op mijn pad bent gekomen. Eigenlijk staat onze relatie in de sterren geschreven. Het universum wilde gewoon dat we samenkwamen.’ Alsof ik ergens aanvoelde dat hij me die middag ten huwelijk ging vragen, maar ik had echt helemaal geen idee. Sterker nog: ik schrok me rot!’
A: ‘Hij was ook wel een beetje een schaap, want waarom zou ik anders vijfentwintig van mijn beste vrienden en vijfentwintig van zijn beste vrienden en familie uitnodigen. En dat bij De IJzeren Man in Vught, een bijzondere plek: ooit aangelegd door de vader van zijn oma.’
J: ‘Mijn overgrootvader had zijn schoenenfabriek verkocht, daardoor wat geld over en er was in die tijd zand nodig om de A2 aan te leggen bij Den Bosch. Toen heeft hij deze plas laten graven. Vervolgens zei iemand: “Dat wordt niet door mensen gegraven, maar door een ijzeren man.” Zo is de naam geboren. Er stond ook een hotel op, daar heeft mijn oma mijn opa leren kennen. Na hun overlijden hebben we ze uitgestrooid over de plas. De IJzeren Man heeft dus altijd een rol gespeeld in mijn leven. En toen besloot Andy me daar dus ook ten huwelijk te vragen.’
A: ‘Janice was niet de enige die niks doorhad. Niemand zag het aankomen. Ik heb zijn zus echt moeten overhalen om hun moeder alsnog thuis op te halen, die zich door de chemo niet goed voelde en er niet bij was. Ik zei: ‘Mijn beste vrienden, zijn beste vrienden, dus wat denk je dat er gaat gebeuren? Jullie moeder moet daarbij zijn!’ Zij is meteen mijn schoonmoeder gaan halen en was dus de eerste die het wist.’
J: ‘Hij verraste me er zo mee, ik was meteen misselijk van de zenuwen en werd spierwit. Ik heb natuurlijk wel ‘ja’ gezegd: ik hou van Andy het meest van heel de wereld, en hij is de liefde van mijn leven. Alleen hoeft trouwen voor mij niet per se. Ik moest dus heel erg aan het idee wennen, hoe lief en leuk ik het ook vond. Uiteindelijk werd het een geweldig verlovingsfeest.’
A: ‘Het was ook vooral een heel leuk feest. Mijn schoonvader vond het fantastisch, die had meteen heel veel zin in de bruiloft. Hij zag het al helemaal voor zich. Helaas heeft hij het niet mee kunnen maken, hij is voor onze bruiloft overleden. Daardoor stond ons leven op z’n kop.’
J: ‘Toen we vlak na het overlijden van mijn vader zeven jaar geleden ook nog eens hoorden dat mijn moeder uitbehandeld was en nog maar een paar weken zou leven, heeft Andy me nog een keer ten huwelijk gevraagd waar mijn moeder bij was. Heel mooi en emotioneel. Binnen twee weken zijn we verhuisd en bij mijn moeder ingetrokken om haar tot haar laatste dag samen met mijn zus te verzorgen. En in diezelfde korte periode hebben we onze bruiloft geregeld, zodat ze die nog mee kon maken.’
Het hele interview lees je in de nieuwe Elegance die nu in de winkel ligt. Ook vind je de grootste catwalktrends voor de lente, lees je een interview met Jodie Foster, reizen we naar een Grieks droomresort en nog veel meer.
Fotografie: Nine IJf | Visagie: Maaike Beijer | Styling: Renske van der Ploeg, Maartje van den Broek