Helen Mirren (75) heeft zich uitgesproken over seksuele intimidatie. Iets wat op dagelijkse basis gebeurt in de wereld en waar ze zelf ook nare ervaringen mee heeft.
#MeToo
Onlangs ging de Oscar winnende actrice viral toen een berucht interview uit 1975 weer opdook. In het filmpje is te zien hoe talkshow host Michael Parkinson haar vraagt of haar uiterlijk haar ervan weerhoudt om een serieuze actrice te worden en of het formaat van haar borsten niet afleidend is van haar acteerkunsten.
Helen vertelt dat ze na het interview, waarin ze inging tegen de seksistische opmerkingen, veel kritiek kreeg. Zij was volgens velen degene die argumentatief en niet meewerkend was. “In die tijd was dat niet oké”, legt ze uit. “Totdat de cultuur verandert, kun je er niet tegen vechten. Gelukkig ontstond later de #MeToo beweging. De frustratie was zo hoog opgelopen onder vrouwen, dat het op een gegeven moment is ontploft. Maar dat heeft verschrikkelijk lang geduurd, bijna hele generaties.”
Keira Knightley over seksuele intimidatie: ‘Er is een avondklok voor vrouwen en die is er altijd al geweest’
Seksuele intimidatie
De actrice heeft ook een boekje open gedaan over de seksuele intimidatie die ze zelf meemaakte als jonge vrouw. Ze was pas 13 jaar oud toen ze in een trein geflashed werd door een man; hij was de enige andere passagier in de lege coupe. “Het was verschrikkelijk. Ze doen het omdat jonge meisjes kwetsbaar zijn, daar kicken ze op”, vertelt ze. Daar bleef het niet bij, bijna dagelijks gebeurde er wel iets waar Helen zich niet comfortabel bij voelde. “Van ongevraagde openingszinnen en gevolgd worden tot bekeken worden en mannen die hun lichaamsdelen lieten zien, soms was het best extreem.”
Michelle Pfeiffer: ‘Zestig worden was bevrijdend voor mij’
Woedend
Maar ze is niet de enige. Helen vertelt dat iedere vrouw die ze kent ervaringen heeft met seksuele intimidatie. “Dat betekent dat er een groot aantal mannen zijn die dit doen. Ik vond het altijd al merkwaardig dat er niet echt over gesproken werd”, zegt ze. Hoe ouder ze werd, hoe bozer het haar maakte dat het maar niet ophield. “In mijn twintiger jaren waren er momenten dat ik liever in mijn hotelkamer een boek las, dan dat ik naar buiten ging om plezier te maken, om het maar te vermijden”, legt ze uit. “Ik ben nog steeds woedend dat mijn recht om van de wereld te genieten werd onderdrukt.”
Volgens haar is er maar één echte oplossing. “We moeten de mensen om de persoon heen die seksuele intimidatie ervaart leren dat het onze collectieve verantwoordelijkheid is om actie te ondernemen. Hoe meer mensen er wegkijken, hoe meer mensen denken dat het oke is.” Ook gelooft ze dat er pas echt verandering zal komen voor vrouwen als we “zoveel mogelijk vrouwen in de politiek krijgen.”
Bron: Reuters, Espress | Beeld: BrunoPress
