Dit zijn de meest voorkomende ruzies tussen ouders en hun volwassen kinderen

Ook als de ouder-kindrelatie hartstikke goed is, kunnen er af en toe conflicten ontstaan tussen ouders en hun volwassen kinderen. Dit zijn de meest voorkomende ruzies.

1. Zaken die in hun jeugd zijn gebeurd

Het leven is helaas niet altijd rozengeur en maneschijn. Het komt met regelmaat voor dat volwassen kinderen een moeilijk issue uit hun jeugd met hun ouders willen bespreken. En dat kan van alles zijn, zo weet gezinstherapeut Brianne Bullups Hughes. "Het kan te maken hebben met hoe hun ouders met problemen omgingen, hoe broers of zussen werden behandeld, of de rol die ze als kind in moesten nemen", vertelt ze in gesprek met HuffPost. Wanneer volwassen kinderen dit willen bespreken, kan het soms niet lekker vallen bij de ouders. "Zij kunnen afwijzend of degensief reageren, of niet bereid zijn om de gesprekken aan te gaan. Het resultaat is dat het volwassen kind zich afgesloten voelt en zich distantieert van de ouder, terwijl de ouder het probleem niet ziet."

Het is voor ouders moeilijk om te erkennen dat hun acties hun kind negatief hebben beïnvloed. Hughes legt uit dat veel ouders vaak ook zelf nog worstelen met misstappen die ze hebben begaan. "Het ouderschap is moeilijk, en het is onmogelijk om het allemaal goed te doen", legt Hughes uit. "Ouders willen vaak erkenning voor de vele offers die ze voor hun kinderen hebben gebracht en vinden het moeilijk om te horen wat hun kinderen te zeggen hebben."

Als het om een groot issue gaat, raadt Hughes gezinstherapie aan. Elk lid van het gezin krijgt dan de kans om zijn zegje te doen in een omgeving waarin er ruimte wordt gemaakt om gevoelens te uiten en om gehoord te worden. "Vaak voelen volwassen kinderen opluchting wanneer hun ouder hun waarheid hoort. Daarnaast kunnen ouders vaak meer context geven voor waarom ze de fouten hebben gemaakt die ze hebben gemaakt."

Bekijk ook

5 manieren om geluksmomenten niet voor lief te nemen | Elegance

Geluk zit 'm in de kleine dingen, maar soms zien we deze over het hoofd. 

2. Of er nog kleinkinderen gaan komen

Vroeger was het in principe de norm dat mensen trouwden en kinderen kregen. Vandaag de dag gaat deze vlieger niet meer op. Een deel van de twintigers en dertigers voelt niet de behoefte om kinderen te krijgen. Dit kan om verschillende redenen zijn, maar voor sommige ouders is het best moeilijk om dat te accepteren. "Deze beslissing daagt de overtuiging van ouders en onze maatschappelijke normen uit", vertelt geestelijke gezondheidsadviseur Tracy Vadakumchery.

"Sommige ouders willen er zeker van zijn dat er iemand is om voor hun kinderen te zorgen als hun kinderen ouder worden. Ouders kunnen bang zijn dat hun kinderen later alleen zullen zijn." Daarnaast hebben sommige ouders ook vanuit cultureel oogpunt de verwachting dat hun kind een kind krijgt.

3. Opvoedkeuzes die in twijfel worden getrokken

Veel ouders vinden het fantastisch om opa of oma te worden, maar het kan leiden tot conflicten wanneer ouders de opvoeding van hun kinderen in twijfel trekken of zelfs bekritiseren. "Dit kan leiden tot spanning en frustratie", deelt Hughes.

Vaak heeft het ook te maken met het feit dat de oudere ouders hun eigen opvoedmethode de beste vonden. Ze verwachten dat hun kinderen hetzelfde zullen doen. "De grootouders kunnen zich bekritiseerd voelen over hun eigen keuzes als hun kinderen hun kleinkinderen niet opvoeden zoals zij dat deden." Dit terwijl hun kinderen om welke reden dan ook kunnen kiezen voor een andere bandering. Of dat nu op basis is van huidig onderzoek, persoonlijke voorkeuren of omdat ze een bepaald aspect uit hun eigen jeugd niet prettig vonden.

In de meeste vallen is het voor ouders het beste om de opvoedingsbeslissingen van hun kinderen te respecteren, ook als ze zich er niet in kunnen vinden. Het ondermijnen van de keuzes van kinderen kan alleen maar verdere spanning creëren. Soms kan het zelfs leiden tot minder contact.

4. Niet achter de partnerkeuze staan

Natuurlijk gunt elke ouder zijn of haar kind een leuke partner. Het wordt echter lastig wanneer ouders de partnerkeuze van hun kind afkeuren. Therapeut Kurt Smith vertelt dat het voor ouders soms moeilijk is om hun mening voor zich te houden. "Ik heb gehoord van ouders die weigeren bruiloften bij te wonen omdat ze het niet eens waren met of de partner van hun kind niet leuk vonden", deelt hij als voorbeeld. "Deze onenigheid kan later leiden tot ruzies, omdat ouders te kritisch kunnen zijn of te snel oordelen."

Het kan ook dat ouders een partner afkeuren omdat hij of zij een andere achtergrond heeft, niet eens zozeer omdat de persoon niet aardig is. Ouders hopen soms bijvoorbeeld dat hun kind met iemand trouwt uit hun eigen cultuur. "Ouders kunnen het gevoel hebben dat hun kinderen hun cultuur afwijzen of de culturele waarden niet doorgeven aan de volgende generatie als ze buiten de cultuur trouwen. Het voorstellen van je partner aan je familie kan in het begin ongemakkelijke botsingen met zich meebrengen."

Voor ouders is het belangrijk om de romantische keuze van hun zoon of dochter te respecteren, zelfs als ze het er niet mee eens zijn.