Jodie Foster over haar nieuwste film The Mauritanian: 'Dit verhaal riep bij mij een groot gevoel van verantwoordelijkheid op'

Het verhaal is echt relevant in de tijd van vandaag.

Jodie Foster

Jodie Foster is zeer selectief. De laatste jaren verschijnt ze mondjesmaat in films, want ze is vaker áchter de camera te vinden als regisseur. Nu is de 58-jarige terug als actrice in het waargebeurde The Mauritanian. 'De film is relevant voor nu. Hij gaat over de rechtsstaat, en het belang om als fragiele democratie te overleven.'

Verantwoordelijkheid

In de nasleep van 11 september werd Mohamedou Ould Slahi in Mauritanië gearresteerd en belandde uiteindelijk in de Amerikaanse militaire gevangenis op Guantánamo Bay, Cuba. Veertien jaar lang werd hij gemarteld en kwijnde weg zonder aanklacht. The Mauritanian volgt de advocaten Nancy Hollander (Jodie Foster) en Teri Duncan (Shailene Woodley) die Slahi (Tahar Rahim uit Un Prophète) verdedigen, ondanks hinder van de Amerikaanse regering en een aanvankelijk woedend publiek dat het duo beschimpt, omdat ze ‘verraders’ zouden zijn. Foster: 'Dit verhaal is echt relevant in de tijd van vandaag en riep bij mij een groot gevoel van verantwoordelijkheid op. Het roept niet alleen discussies op over de rechtsstaat, maar laat zien hoe belangrijk het is dat we als fragiele democratie overleven, en dat we intact overleven als land én wereld.'

Pechvogels

De film gaat over Mohamedou, zodat elke Amerikaan en elke burger over de hele wereld kan begrijpen wat er met moslimmannen gebeurde na 11 september. 'Ik denk dat de meeste mensen niet beseffen dat 85 procent, of misschien zelfs meer, van de Guantánamo-gedetineerden gewoon pechvogels waren. Toen de Amerikanen in conflictgebieden flyers verspreidden en zeiden: 'Hé, als je iemand kent van wie je denkt dat hij een terrorist is, bel ons dan.' Plotseling werden ze ontvoerd, weggejaagd door buitenlandse regeringen en jarenlang vastgehouden zonder te worden aangeklaagd.'

Angst, terreur en onrecht

Wat interessant was voor Jodie als Amerikaan, was de herinnering aan dat moment van bittere angst, afschuw en terreur op 9/11. En vervolgens wat dat gevoel heeft gedaan met de mensen in Amerika, en vooral met de overheid. 'De Amerikaanse regering werd door alles een wraakzuchtig en onwettig groepje pestkoppen', vertelt ze. 'Mohamedou ervoer angst, terreur en onrecht, maar keerde het om en werd een beter mens. De regering kon deze man z’n geloof niet breken. Een waar bewijs van hoe krachtig de menselijke geest is.'

Jodie ontmoette Mohamedou voor de film. 'Kijk, hij is natuurlijk beschadigd, en dan heb ik het niet alleen over zijn lichaam, maar ook de dingen die hem fysiek zijn aangedaan. Ik had gedacht dat hij boos, wraakzuchtig en meedogenloos zou zijn. Daar zou hij trouwens volkomen recht op hebben, maar dat is hij niet.'

Stereotypen

Wat Jodie hoopt dat de kijker meeneemt van de film? 'Hier (in Amerika, red.) hebben we zelden het voorrecht om daadwerkelijk een mannelijke hoofdrolspeler te zien die moslim is en allesbehalve een terrorist. Ik denk dat het heel belangrijk is voor de kijker om dat te zien. Een aardige vent, opgevoed door liefdevolle ouders en met een kind. Het ontkracht de stereotypen die zo’n enorme schade hebben aangericht aan mensen als Mohamedou. Dat is goed en ook cruciaal voor ons aanpassingsvermogen.'

The Mauritanian draait naar verwachting vanaf 15 april in de bioscoop

Het hele interview lees je in de nieuwe Elegance die nu in de winkel ligt. Wil je liever niet de deur uit? Bestel hem dan HIER.

Personality
  • Jorrit Niels
  • BrunoPress, The Mauritanian