Julia Roberts: 'Leef het leven dat je écht gelukkig maakt'

Veel rollen neemt actrice Julia Roberts anno 2019 niet meer aan. 'Ik ben nooit woest ambitieus geweest en maak liever één mooie film per jaar - iets wat me écht vlinders in mijn buik geeft - dan dat ik lopendebandwerk aflever', zei ze hier eerder over. Haar gezin komt natuurlijk op de eerste plaats, maar is niet per se de reden dat ze minder werkt. 'Ik ben altijd al kritisch geweest in mijn keuzes.' En dat zorgt ervoor dat de films die ze aflevert stuk voor stuk pareltjes zijn. In 2017 maakte ze Wonder, over een jongen die geboren werd met een misvormd gezicht. Vorig jaar kwam ze met de psychologische thrillerserie Homecoming, waarin ze een welzijnswerker speelde die getraumatiseerde soldaten voorbereidt op hun terugkeer in de samenleving. Het leverde haar nominaties op voor een Golden Globe en een Critics’ Choice Award. En begin dit jaar bracht ze het aangrijpende drama Ben is back uit, over een moeder die worstelt met haar drugsverslaafde zoon, die thuiskomt met de feestdagen. En dan is ze natuurlijk ook nog ambassadeur van beautymerk Lancôme, een samenwerking die haar na aan het hart ligt en waar ze zo bevlogen over kan vertellen...

'Leren lezen zou geen luxe of privilege mogen zijn'

Je bent nu bijna tien jaar ambassadeur van Lancôme. Hoe voelt het om zo’n langdurige relatie te hebben? ‘Op een bepaalde manier verrast het me niet, want dat is waar Lancôme voor staat, toch? Kijk maar eens hoe lang Isabella Rossellini al een relatie heeft met het merk. Ik heb altijd het gevoel gehad dat Lancôme zijn samenwerkingen heel weloverwogen kiest. Ze lopen niet zomaar achter nieuwe gezichten aan waar iedereen over praat, maar niemand eigenlijk iets van weet. Ze investeren echt in een verbintenis met een persoon. Daarom ben ik ook zo blij dat wij elkaar gevonden hebben. Wat ik belangrijk vind, is dat Lancôme een merk is dat begrijpt dat familie op de eerste plaats komt. Ze zijn altijd bereid om me tegemoet te komen in mijn planningen. Het is heel bijzonder als ik erover nadenk: ik ben een supermodel in haar fifties..., best een gek idee.’

Welke samenwerking binnen Lancôme is voor jou heel dierbaar? ‘Nou, toch wel die voor mijn eigen geur La vie est belle, waarmee we zo’n enorm succes hebben. Ik ben er heel trots op dat ik zo betrokken mocht zijn bij het creëren daarvan. Ik maakte deel uit van alle gesprekken, niet alleen over de geur zelf, maar ook over de verpakking, de fles en zelfs het strikje. Het was heel fijn dat ik ook echt een stem had en bij het team hoorde.’ (Lachend) ‘Gelukkig kreeg mijn geur een semi-ingewikkelde Franse naam, waardoor mensen ‘m nu gewoon naar mij vernoemen.’

Het Julia Roberts-parfum! Wat zijn de reacties van mensen op deze geur? ‘O, ik hou zoveel van je parfum, zeggen ze vaak. Het kost me altijd een minuutje om me te herpakken en dan is het van: dankjewel, daar ben ik echt blij om. Mensen zijn zo enthousiast. Een paar maanden geleden vertelde een vrouw dat ze mijn geur op had en in verschillende gelegenheden te horen kreeg dat ze zo lekker rook. Eerst van de hostess bij een restaurant, toen weer van iemand in de rij bij de bioscoop. Wat heb je op? vroegen ze. Dat maakt me natuurlijk enorm trots, dat mensen zo positief reageren.’

La vie est belle... Wat maakt het leven mooi voor jou? ‘Voor mij betekent La vie est belle dat je het leven leeft dat je écht gelukkig maakt. Dat is ook het beeld wat we willen neerzetten in de commercials. Wat valt er nog meer uit te halen? Waarom zou je verveeld aan de eettafel zitten en niet met elkaar praten? Ga kijken wat er nog meer te beleven is. Zet zelf die stap om dingen te veranderen en het leven naar je hand te zetten.’

Welke ervaring in Lancôme-kringen is jou echt bijgebleven? ‘Mijn favoriete ervaringen zijn de reizen die ik mag maken, omdat we altijd naar de mooiste plekken gaan. Ik vind het ook altijd leuk als ze alle ambassadeurs samenbrengen. Ik herinner me een avond dat Penélope (Cruz), Kate (Winslet) en ik bij elkaar zaten en we in rap tempo een fantastisch moeder-advies-gesprek hadden. De kinderen van Penélope zijn iets jonger dan de mijne en die van Kate juist weer iets ouder. Zo konden we mooi ervaringen uitwisselen. Kate zei een paar dingen waarvan ik dacht: die stop ik mooi in mijn zak en zal ik nooit vergeten. Het leuke is, we zitten op zulke momenten in een supermooie omgeving en zijn prachtig aan- gekleed, en dan hebben we zulke gesprekken.’

Het moet bijzonder zijn dat je op deze manier gelijkgestemden ontmoet? ‘Ja zeker, en het zegt ook veel over de manier waarop Lancôme z’n mensen kiest. Ook al onderscheiden we ons allemaal op onze eigen manier, we hebben eenzelfde soort energie. Penélope en ik waren hiervoor al bevriend en Kate ken ik ook al een tijdje, alleen krijgen we niet vaak de gelegenheid om tijd samen door te brengen. Kate woont in Engeland, Penélope in Spanje en ik in Amerika. Dus ja, dat jaarlijkse Lancôme-uitje, daar kijken we naar uit.’

Ben je iemand die makkelijk in gesprek raakt als je met vreemden dineert? Als het niet met vrienden is, ben ik meer iemand die een beetje op de achtergrond blijft, een volger in het gesprek. Ik herinner me dat ik jaren terug een etentje had in Italië, waar ik bijna niemand kende. Er was daar een leuk stel dat goed Engels sprak, daar raakte ik mee aan de praat. Op een gegeven moment was ik een verhaal aan het vertellen en ik zag die vrouw de hele tijd kijken met een vreemde uitdrukking op haar gezicht. Op een gegeven moment heb ik gevraagd wat er was. O sorry, zei ze, het is de eerste keer dat ik je Engels hoor praten en dat fascineert me ontzettend. Bleek dat ze al mijn films in het Italiaans had gezien.’

Momenteel is er in de wereld veel gaande rond activisme, diversiteit en feminisme. Op welke manier draagt Lancôme hier volgens jou aan bij? ‘Ik denk dat het merk al jaren naar de wereld kijkt vanuit verschillende gezichtspunten. Het biedt producten aan vrouwen van alle leeftijden. Het feit dat ik de vijftig ben gepasseerd en nog volop aan de slag mag voor hen, is wel een teken dat Lancôme een voorloper is qua diversiteit. Ze willen geen twintigjarige meisjes anti-aging-producten laten verkopen. Dat is slim, ik zou mezelf als consument ook bedrogen voelen. Ik bedoel: word ik echt wakker als een schoolmeisje als ik deze crème gebruik...? Dat zou geweldig zijn, maar waarschijnlijk is het niet.’

Hoe belangrijk is het voor jou om vrouwelijke regisseurs en schrijvers te supporten? ‘Mijn man (Daniel Moder, red.) is cameraman. Hij heeft veel met vrouwelijke regisseurs gewerkt en had zulke fantastische ervaringen. Ik ken veel mensen die het voortouw hebben genomen op dit vlak. En ik ben aan het ontdekken hoe ik daar zelf ook meer in kan betekenen. Ik ben bijvoorbeeld een groot fan van regisseuse Sam Taylor-Johnson. Ik vind haar geweldig, niet alleen als persoon, maar ook als verhalenverteller en vanwege de manier waarop ze mogelijkheden voor zichzelf creëert. Ik bewonder dat.’

Zijn er meer vrouwen die je bewondert? ‘Bovenaan mijn lijst staat Diane Sawyer.’ (Lachend) ‘Ik aanbid haar. In de keuzes die ze maakt, haar werkethiek en haar integriteit. Ik heb haar echt heel hoog staan en zie haar bijna als een soort ouder.’

Ze zeggen dat we steeds meer op onze ouders gaan lijken. Is dat bij jou ook zo? ‘Ik denk dat dat voor iedereen wel enigszins geldt, ja. Het is grappig dat het altijd een beetje als negatief wordt beschouwd... Oh, ik verander in mijn moeder. Nu ik zelf moeder ben, denk ik dat dat helemaal niet zo erg is – wat me doet beseffen dat ik nu klínk als mijn moeder. Gelukkig kom ik uit een sterke genenpoel.’

Waarom vind je Write her future, het Lancôme- programma dat analfabetisme van vrouwen over de hele wereld tegengaat, zo belangrijk? ‘Ik denk niet dat er een belangrijkere, empowering vaardigheid is dan kunnen lezen. Geldgebrek houdt niemand tegen om te leren spreken, maar wel om te leren lezen. Dat voelt verkeerd, want het zou geen luxe of privilege mogen zijn. We moeten allemaal kunnen leren praten, lopen, lezen en schrijven. Bedenk eens hoeveel je moet lezen als je alleen al over straat loopt: een adres, borden die zeggen waar je naartoe moet... Voor ons is dat vanzelfsprekend, maar stel je voor dat die letters je niets zeggen. Ik heb via de United States Air Force aan programma’s in Haïti mogen meewerken die analfabetisme aanpakken en met eigen ogen gezien wat het met die vrouwen deed om te leren lezen.’

Wat is de meest empowering tekst die je zelf ooit hebt geschreven? ‘Mijn trouwgeloften.’

Als je geen actrice zou zijn, welke baan van een van je filmpersonages had je dan graag gehad? ‘Wat een briljante vraag. Ik was een foodcriticus in My best friend’s wedding, die baan zou ik wel willen hebben. Of een kunstdocente, zoals in Mona Lisa smile. Toen ik in Flatliners een arts in opleiding speelde, leerde ik van alles op dat vlak. Jarenlang heb ik gedacht dat ik een dokter was en alles voor mijn vriendinnen kon fixen, totdat ik ER zag.’

'Ik aanbid Diane Sawyer, ik heb haar hoog staan en zie haar bijna als een soort ouder'

Door de hoge kwaliteit van series maken veel acteurs de overstap naar tv. Jij hebt ook een tv-project gedaan, Homecoming, wat trok je daarin zo aan? ‘Het was gewoon een heel interessant en complex verhaal met geweldige personages. Het is leuk dat er momenteel op zo’n hoog niveau series worden gemaakt. Ik denk niet dat het veel verschil maakt of je in een tv-serie of film acteert, al was mijn huiswerk wel heel anders dan normaal. Misschien lag dat specifiek aan deze serie: de scènes waren heel lang en dwongen je daardoor echt tot nadenken.’

Welk project zit er nu aan te komen? ‘Ik ben druk bezig om de lunch klaar te maken voor de een, twee, drie, vier... zes kinderen in mijn huis!’

CV Naam: Julia Fiona Roberts Geboortedatum: 28 oktober 1967 Woonplaats: Taos, Malibu en New York Privésituatie: getrouwd met cameraman Daniel Moder, drie kinderen: dochter Hazel (14) en zoons Phinnaeus (14) en Henry (11) Bekend van: Mystic pizza (1988), Pretty woman (1990), Flatliners (1990), Sleeping with the enemy (1991), The pelican brief (1993), My best friend’s wedding (1997), Notting Hill (1999), Erin Brockovich (2000), The Mexican (2001), Ocean’s eleven (2001), Mona Lisa smile (2003), Charlie Wilson’s war (2007), Eat, pray, love (2010), August: Osage County (2013), Money monster (2016), Wonder (2017), Ben is back (2019) Verdienste: was vier keer genomineerd voor een Oscar en won ‘m daadwerkelijk voor Erin Brockovich