Petra van Bremen en Michael Kubenz over begin van hun relatie: 'Voelde als het juiste moment'

Hun ontmoeting kent twee verschillende versies, maar hun gevoelens voor elkaar zijn altijd unaniem geweest. Petra van Bremen (65) en haar Duitse echtgenoot Michael Kubenz (67) delen hun liefdesverhaal.

Scéne 1

Zomer 1991. Restaurant De Stadsschuur in Goes.

De vader van Petra heeft een lunch met zakenman Michael Kubenz en stelt zijn dochter voor om ook een kopje koffie te komen doen.

P: "Onze eerste ontmoeting kent twee verschillende versies. Ik herinner me dat mijn vader me vertelde dat hij een afspraak met Michael had in De Stadsschuur, een restaurant waar we vaak gingen eten. Ik zou met mijn moeder de stad in gaan en hij zei: 'Als je zin hebt, kom dan even een kopje koffie drinken'."

M: "In mijn versie ontmoette ik Petra op de zeedijk aan de Walcherse kust en liep ze daar in Zeeuwse klederdracht inclusief muts met spiegeltjes. Ik vroeg: 'Goh, wat doe je hier op de dijk?' Waarop ze zei: 'Ik wil graag een keer naar Engeland.' Ik heb toen gezegd dat ik dat wel kon regelen."

P: "Ik weet nog dat ik het restaurant binnenkwam en hem zag zitten met die blits-blauwe ogen. Het sloeg bij mij in als de bliksem. Wat een leukerd, dacht ik."

M: "Ik vond haar ook leuk, maar er was een klein probleem: ik was nog getrouwd."

P: "Ja, hij was getrouwd, maar dat neemt niet weg dat je iemand meteen heel leuk kunt vinden. Hij zat daar met zijn vrolijke natuur en die ogen die glinsterden en ik was op slag verliefd. Ik vroeg Michael of hij Zeeland kende en wat zijn verdere plannen waren, en hij vertelde dat hij die avond door zou rijden naar Antwerpen, waar hij de volgende dag besprekingen zou hebben. 'Wat jammer, Antwerpen is niet zo leuk als Zeeland', zei ik. Nou, toen belde hij dus de volgende dag dat hij toch hier was gebleven en of ik iets wilde afspreken. Niet veel later stond hij voor de deur met een groot boeket rozen, een fles champagne en een tas vol boodschappen. Als er iemand is die je echt zo'n prinsessengevoel kan geven, dan is het Michael. Met die actie kwam hij recht mijn hart binnen. We hebben bij mij thuis geluncht en een glaasje champagne gedronken als leuke kennismaking. En daarna zijn we weer onze eigen weg gegaan."

Scéne 2

Voorjaar 1992. The Savoy Hotel in Londen.

Michael houdt zijn belofte en hij neemt Petra daadwerkelijk mee naar Londen.

P: "We hadden in die tussentijd contact gehouden en eens in de zoveel tijd heen en weer geschreven. Hij had zijn leven in Hamburg, en ik had mijn leven in Zeeland en vond het wel prima zo."

M: "Ik moest voor een business meeting in Londen zijn en wist nog dat zij daar graag heen wilde, dus ik heb haar gevraagd of ze zin had om naar mij toe te komen.:

P: "Daar in Londen hebben we voor het eerst tijd met z'n tweeën doorgebracht. Ja, ik wist dat hij nog getrouwd was, maar ik was zelf gescheiden en had niet het gevoel dat ik iets verkeerd deed. Ik was ook gewoon hartstikke verliefd, dus ik dacht: hij zal wel zijn redenen hebben dat hij me uitnodigt om naar Londen te komen, ik ga gewoon kijken hoe het loopt tussen ons."

M: "Uiteindelijk heeft het goed uitgepakt, want tweeëndertig jaar later zijn we nog steeds bij elkaar."

P: "Bij ons afscheid – Michael vertrok eerder dan ik – zei hij: 'Ga voordat je weggaat nog even naar beneden, want in de kluis van het hotel ligt een cadeautje voor je'. Ik mocht het pas uitpakken als ik thuis was, wat ik netjes deed. Had hij een love bracelet van Cartier voor me gekocht, zo bijzonder. Ik had geen idee wanneer hij dat gedaan had, want ik was de hele tijd in zijn buurt geweest. Maar dat is Michael, die weet zoiets te regelen."

M: "Ik had dat tussen het shoppen door via een verkoper geregeld. Toen zij bij Harrods was, ben ik snel even weggegaan."

P: "Op dat moment gingen er duizenden dingen door mijn hoofd. Als hij mij zo'n love bracelet gaf, moesten er wel diepere gevoelens zijn, ook van zijn kant. Ik wilde een kans geven tussen ons, ondanks de situatie."

Scéne 3

Zomer 2005. Appartement van Michael in Hamburg.

Michael heeft de knoop doorgehakt en hij vraagt of Petra bij hem wil intrekken.

P: "Ik heb Michael nooit gepusht om bij zijn gezin weg te gaan, omdat ik wist dat dit averechts zou werken. Ik had zelf een drukke baan en heb me jarenlang kunnen vinden in de situatie zoals-ie was. We maakten er samen het beste van en hebben ook in die periode prachtige jaren gehad."

M: "Natuurlijk liep ik met gemengde gevoelens rond, want ik wilde bij Petra zijn, en wilde er ook voor hen zijn. Ik heb dat echt voor mezelf op een rijtje moeten krijgen."

P: "Op een gegeven moment zijn we ons wel gaan afvragen waar deze relatie naartoe ging. We werden allebei ouder en dachten: willen we die tijd samen doorbrengen of moest hij toch kijken of hij nog een doorstart kon maken met zijn gezin? Ik vond dat een beslissing was die Michael moest nemen. Ik was verliefd, maar het was niet zo dat mijn leven geen inhoud had zonder hem. Ik had inmiddels zelf een mooi vrijstaand huis in het Zeeuwse Veere en ik had een goede baan. Hoewel ik graag bij hem wilde zijn, wist ik ook dat er een barrière was. En als ik hem onder druk zou zetten, ging ik dat verliezen. Ik zou namelijk niet hebben gewild dat hij tien jaar later zou zeggen: 'Maar jij wilde toen dit en dat'. Ik heb tegen Michael gezegd: 'Jij moet bedenken waar je het meest gelukkig van wordt. Of dat nu met of zonder mij is'."

M: "Dat was met háár. De jongens waren inmiddels ouder en konden zichzelf beter redden. Ik besefte dat ik nu voor mezelf moest kiezen."

P: "Hij belde me op een dag en zei: 'Ik ga scheiden en ik heb een appartement gekocht in Hamburg. Ik zou het fijn vinden als je bij mij komt wonen'."

M: "Ik wilde graag samen zijn, maar wist dat het voor haar ook een grote beslissing zou zijn. Ze moest haar baan in Nederland opgeven en verhuizen van een mooi huis met tennisbaan vijf minuten van het strand naar een appartement in de stad."

P: "Toch voelde het als het juiste moment om die keuze te maken.

M: "Al besefte jij nog niet dat daar ook twee kinderen en een hond bij kwamen."

P: "Ja, dat was wel even wennen. Ik kreeg een compleet ander leven met in de weekenden twee jongens erbij, plus een hond, die ook bij het gezin hoorde. En niet te vergeten hun spelcomputers, die zoveel lawaai maakten dat ik er soms gek van werd. Mijn vriendinnen dachten: ik weet niet of dit nu wel zo'n goede beslissing is, Petra, dit is echt een totaal ander leven dan je had. Ik kon ook niet meer werken daar, want Michael was heel veel op reis en ik ging dan met hem mee. We reisden samen de hele wereld over en ik wist soms niet meer in welk bed ik wakker werd. Het was een grote ommezwaai, maar ik vond het ook een fantastische tijd. We hebben onze reizen altijd benut om veel samen te doen, van museums tot theater en balletvoorstellingen. Ik genoot van de compleet andere wereld waarin ik door zijn werk terechtkwam. En Michael wist me ook keer op keer weer te verrassen met de bijzondere dingen die hij regelde."

M: "Je moet het wel een beetje spannend houden, hè."

Het hele interview lees je in de nieuwe Elegance die nu in de winkel ligt!