Topmodel Frederique van der Wal (53) en haar dochter Scyler (21) sierden onlangs de pagina’s van de badmodeserie in Elegance. Wij spraken moeder en dochter over vriendschap, de lessen die ze van elkaar leren en hun favoriete tijdverdrijf.
Jullie wonen en verblijven op zo veel verschillende plekken. Wat is thuis voor jullie?
Frederique: ‘Dat is een mix voor mij. Als ik op mijn farm in Upstate New York ben, dan voelt dat echt als thuis. Zeker in deze gekke tijd, waarin je je weleens verloren kunt voelen, is dat gevoel heel belangrijk. Ik ben het afgelopen jaar weinig in New York City geweest door covid en de verkiezingen. Tijdens de verkiezingsstrijd tussen Trump en Biden zat ik in Nederland en daarna hier. Maar ik weet zeker dat ik straks terugkom in mijn appartement en dat het wel goedkomt in de stad. Het voelt alsof ik New York een beetje terug moet claimen. De stad heeft een enorme opdonder gehad het laatste jaar, maar begint nu weer te leven. En dan is er nog mijn plekje in Amsterdam. Ook daar voel ik me altijd thuis.’
Scyler: ‘Ik heb het privilege om twee plekken thuis te noemen. Amsterdam en New York, waar ik ben opgegroeid. Als kind heb ik altijd veel gereisd met mijn moeder en daardoor heb ik geleerd me thuis te voelen, daar waar mensen zijn waar ik van houd. Zelfs op reis kunnen we de plek waar we verblijven thuis noemen. Laatst nog toen we voor mijn verjaardag in L.A. zaten en we vrienden bezochten in het prachtige Ojai. Aan het einde van de dag zeiden we tegen elkaar: kom we gaan naar huis. Maar daarmee bedoelden we niet New York of Amsterdam. Dat aanpassen en ons overal thuisvoelen zit echt in ons karakter. New York is waar mijn wortels liggen, Upstate New York is voor mij een soort toevluchtsoord en in Amsterdam, waar ik aan een studie ben begonnen, ben ik nu als het ware aan het bouwen aan mijn thuisgevoel.’
Walid Benmbarek en Mouna Laroussi: ‘Een week voor onze trouwdag dacht ik: shit, ik moet een jurk’
Wat vinden jullie het meest bijzonder aan elkaar?
Scyler: ‘Het eerste wat me te binnen schiet, is vriendschap en vertrouwen. Mijn moeder heeft me altijd behandeld als iemand die zij respecteert. Wij hebben een unieke band. Ik kan voor alles bij haar terecht, als dochter en als vriendin en zij andersom ook bij mij. Ik kan het haar ook vertellen wat ik niet leuk vind of als ze naar mijn mening iets verkeerd aanpakt. En dat kan ze wel hebben.’
Frederique: ‘Dat is echt iets wat Scyler mij heeft geleerd. Ik geloof er heilig in dat je als volwassene altijd kunt bijleren en bepaalde patronen leert inzien en doorbreken. Iets simpels als sorry zeggen, heb ik geleerd van haar. Vroeger reageerde ik liever dan dat ik even ging zitten en zei: het spijt me. Daarbij wilde ik nooit een overbezorgde moeder zijn. Ik wilde haar laten zijn en groeien. Natuurlijk waren er wel altijd grenzen.’
Marlijn Weerdenburg: ‘Ik ben bang dat het verdriet me ineens om de oren slaat’
Wat is jullie favoriete tijdverdrijf samen?
Frederique: ‘We houden allebei van reizen, maar ik kan ook heel gelukkig worden van een mooi diner met elkaar en met vrienden. Als ik iets moet kiezen dat eruit springt, is dat onze reis van vorig jaar, waar we vier weken op een boot voor de kust van Indonesië verbleven met familie die daar aan boord woont.’
Scyler: ‘Dat was inderdaad een unieke ervaring. Drie weken met je moeder op dezelfde kamer, daar komen niet veel mensen levend uit. Ik mag ook graag samen dansen. Het is alweer even geleden, maar we zijn allebei gek op muziek en hebben heel wat feestjes samen gevierd. Er zijn momenten geweest dat we een goed nummer hoorden en allebei tegelijkertijd onze handen in de lucht deden en gingen dansen. Daarin lijken we letterlijk op elkaar. Een van die nummers waar we echt op los kunnen gaan? Fade out lines van The Avener met Phoebe Killdeer.’
Tekst: Hilde Veeren | Beeld: David Cohen de Lara
