Politiek zit in de genen van SP lijsttrekker Lilian Marijnissen (35); ze werd met 17 jaar het toen jongste raadslid ooit van Nederland. Maar wie is ze buiten de Tweede Kamer? 'Aanvankelijk stond mijn vader helemaal niet te juichen toen ik als 18-jarige als jongste raadslid van Nederland in Oss de gemeenteraad in ging.'
SP-gezin
Lilian Marijnissen kwam op 11 juli 1985 ter wereld in Oss. Ze komt uit een echt SP-gezin: ze is de dochter van voormalig SP-partijleider Jan Marijnissen, de man die de partij in 1994 voor het eerst in haar bestaan naar de Kamer loodste. Als 4-jarig meisje was ze te zien op een affiche van de SP, op de fiets bij vader Jan. Moeder Mari-Anne was een tijdlang raadslid wethouder Jeugd en Cultuur in Oss. Het kon dus eigenlijk niet anders dan dat ze zelf ook de politiek in zou gaan.
'Het zal je verrassen: aanvankelijk stond mijn vader helemaal niet te juichen toen ik als 18-jarige als jongste raadslid van Nederland in Oss de gemeenteraad in ging. En ook niet toen ik later de overstap naar Den Haag maakte. Eerder het tegenovergestelde: me voorhouden dat dat altijd nog een keer kon, herhalen dat dit heel veel van je vergt, en me vragen of ik het echt wel zeker wist', vertelt ze aan REVU.
Ze hoeft niet bang te zijn dat haar vader toch nog stiekem zijn steentje bij probeert te dragen. 'Hij bemoeit zich ongevraagd echt helemaal nergens mee, hij doet ook niks meer voor de partij, maar is altijd bereid te adviseren. Als hij iets niet wil, is het mij voor de voeten lopen of daar ook maar de schijn van wekken.'
Tekst gaat verder onder de foto.
Erin gerold
Lilian was niet van plan om in de voetsporen van haar vader te treden. 'Vroeger wilde ik altijd dierenarts worden, want ik ben echt wel een dierenliefhebber. Het leek me mooi om dieren beter te maken', vertelt ze aan Jan Magazine.
Wel vond ze het leuk om dingen voor elkaar te krijgen. Zo zat ze op school in een medezeggenschapsraad en toen ze ging studeren in de opleidingscommissie. Vanaf haar veertiende zat ze bij de jongerenraad in Oss, waar ze later voorzitter werd. 'Dat had nog niets met partijpolitiek te maken, maar had als enige doel de gemeente zo leuk mogelijk te maken voor jongeren. We organiseerden bijvoorbeeld een popconcert omdat er weinig te doen was in Oss, voerden actie omdat we vonden dat de kroegen een uur langer open moesten kunnen blijven, we protesteerden tegen de sluiting van een jongerenpodium, dat soort dingen', vertelt ze aan Margriet.
Pas toen ze bij de vakbond werkte, kwam ze erachter dat ze in Den Haag moest zijn als ze iets wilde veranderen. 'Daar worden immers de besluiten genomen. En zo ben ik erin gerold.'
Tekst gaat verder onder de foto.
Moeder en oma
Haar moeder is een groot voorbeeld voor haar. 'Wat ik heel inspirerend vond, is dat ze zich samen met andere moeders heeft ingezet voor een speeltuin in Oss. De gemeente wilde daar geen geld in steken, toen dacht ze: dan gaan we het zelf regelen. Twee jaar lang is ze elke avond langs de deuren gegaan in Oss, om geld op te halen en vrijwilligers te verzamelen. Dat is ook socialisme: zelf je handen uit je mouwen steken', aldus Lilian aan REVU.
Ook haar oma heeft altijd een plekje in haar hart. Ze woonde bij Lilian om de hoek en als kind bracht ze daar veel tijd door, omdat haar ouders veel aan het werk waren. 'Ze was een hele lieve en warme vrouw. Daarnaast was ze ook een van de eerste werkende vrouwen in Oss. Ze was echt een vrouw met pit', vertelt ze aan Jan Magazine. Ze overleed toen Lilian zestien was.
Tekst gaat verder onder de foto.
Dierenliefhebber
Het is niet voor niks dat Lilian vroeger dierenarts wilde worden; ze is gek op dieren en had er vroeger veel. Konijnen, ratten, maar ook veel honden. 'De hond die er tijdens mijn geboorte was, lag altijd voor mijn slaapkamerdeur alsof hij mij bewaakte', zegt ze tegen Libelle. 'Ik heb zelfs een tijdje voor een paard gezorgd, Gorby', zegt ze. Helaas was hij te duur voor het gezin om te kopen.
Tegenwoordig heeft ze geen huis vol dieren meer, maar wel haar hond en maatje Laika, waar ze in haar vrije tijd graag mee gaat wandelen. 'En ik vind het echt ontzettend leuk om dierenfilmpjes te kijken op social media.'
Tekst gaat verder onder de foto.
Wereld veranderen
Lilian studeerde Politicologie en begon haar carrière bij de vakbond Abvakabo FNV. In maart 2017 ging zij de Tweede Kamer in voor de SP en in december van datzelfde jaar werd ze verkozen tot fractievoorzitter van de partij. Na slechts vier jaar is de politiek is ze nu lijsttrekker.
'De politiek is slechts een middel om iets te bereiken. In mijn geval wil ik graag de wereld veranderen, want ik vind het belangrijk dat iedereen dezelfde kansen krijgt, ongeacht waar je woont, of je man of vrouw bent, wat je geaardheid is of hoe dik je portemonnee is' vertelt ze aan REVU. 'Op zich leek de politiek me helemaal niet zo leuk: al die lange debatten, veel stukken lezen en af en toe gaat het hard tegen hard. Maar wat me wel aanspreekt, is dit: als je wilt dat er dingen veranderen, kun je twee dingen doen. Langs de kant blijven staan en mopperen, of er iets aan doen.'
Als ze één ding in de wereld kon veranderen, zou ze armoede onder kinderen de wereld, of in ieder geval Nederland, uithelpen. 'Er groeien ongeveer 250.000 kinderen in Nederland op in een gezin met een laag inkomen. Dat wil zeggen geen geld voor de sportclub en soms zelfs geen geld voor een ontbijt voordat ze naar school gaan. Dat is zo onrechtvaardig. We zijn een hartstikke rijk en welvarend land, dus dit zou niet mogen gebeuren' vertelt ze aan Jan Magazine.
Tekst gaat verder onder de foto.
Enige vrouw
Toen Lilian Marijnissen benoemd werd als fractievoorzitter van de SP, werd er niet alleen over haar leeftijd gesproken, maar ook dat ze een vrouw is. 'In het veel debatten sta ik tussen de kerels, dat is gewoon een feit. De balans zou wel wat evenwichtiger mogen om het diplomatiek uit te drukken', vertelde ze in een Radio 1-programma tegen presentator Özcan Akyol. 'Aan de andere kant denk ik boeiend, ik moet gewoon een goed verhaal hebben. En of ik dan man of vrouw ben, maakt verder voor het verhaal niet zoveel uit. Ik probeer daar zelf zo min mogelijk mee bezig te zijn. Omdat je er simpelweg niets aan kunt doen.'
Ze vindt dan ook dat er niet een te groot punt van gemaakt moet worden. Daarom profileert ze zich niet duidelijk met haar sekse in de campagne, zoals andere partijen wel doen. 'Ik hoor dan mensen een oproep doen: vrouwen moeten hun kansen grijpen, vrouwen aan de top. Dan denk ik: dat is voor de SP super normaal. We hadden Agnes Kant, nu mag ik er staan. Dat is mooi, dat is vooruitgang en het is heel belangrijk, denk ik. Maar uiteindelijk is het een ideeënstrijd en gaat het niet om sekse en kleur. Het gaat om de ideeën' zegt ze tegen NPO1.
Toch denkt en hoopt ze wel dat er steeds meer vrouwen in de politiek zullen komen. 'Dat ik nog regelmatig als enige vrouw tussen de mannelijke fractievoorzitters sta, is natuurlijk vreemd, maar ik geloof dat daar eindelijk verandering in gaat komen', vertelt ze aan Libelle. 'Het is hoog tijd voor de eerste vrouwelijke premier.'
- Revu, Margriet, Jan Magazine, Libelle, AD, NPO1
- BrunoPress, Instagram