Ze was een pionier op het gebied van prehistorische ontdekkingen. De Britse paleontoloog Mary Anning legde allerlei fossielen van belangrijke dinosaurussen bloot, maar kreeg als vrouw niet de erkenning die ze verdiende. In de film Ammonite, met Kate Winslet als Mary, zien we nu haar geheimen ontrafeld. Wij vertellen je meer over Mary.
Fascinatie voor fossielen
Het begon allemaal als een hobby. Mary Anning – geboren op 21 mei 1799 in een arm gezin – had al op jonge leeftijd een fascinatie voor fossielen. Samen met haar vader, een meubelmaker en amateur fossielenverzamelaar, ging ze op zoek naar bijzondere vondsten in de kalkstenen kliffen van haar woonplaats Lyme Regis in Zuid-Engeland. Mary’s vader stelde de fossielen vaak tentoon in zijn winkel in de hoop dat rijke toeristen ze wilden kopen, en hij zo zijn gezin kon voeden.
Toen haar vader op haar elfde onverwachts overleed aan tuberculose, en de rest van het gezin achterbleef met schulden, besloot Mary door te gaan met het verkopen van haar vondsten om haar moeder Molly financieel te kunnen helpen. Het was haar broer Joseph die een jaar na hun vaders dood een versteende schedel vond. Toen een storm meer blootlegde van het fossiel, ging Mary verder op onderzoek uit en groef ze stapje voor stapje een skelet van ruim vijf meter uit.
Prehistorisch zeewezen
Hoewel Mary, zoals zoveel vrouwen in die tijd, geen opleiding kon volgen, leerde ze door haar zoektochten steeds meer over paleontologie. En ze had het talent om haar vondsten tot in de details te kunnen beschrijven en tekenen. ‘Ze volgde nooit een officiële studie, maar heeft zichzelf opgeleid op het gebied van geologie en anatomie door moderne dieren als vissen en inktvissen te ontleden. Zo leerde ze de fossielen die ze vond, beter begrijpen’, vertelt Emma Bernard van het Natural History Museum.
In 1823 vond ze het complete skelet van een plesiosaurus. Ze ging de geschiedenis in als de eerste persoon die een prehistorisch zeewezen in zijn geheel wist bloot te leggen. Haar vondst was zo zeldzaam dat gerenommeerde wetenschappers beweerden dat het fossiel nep was. Later moesten ze hun ongelijk toegeven.
Geen credits
Hoewel Mary steeds meer in contact kwam met bekende wetenschappers en verzamelaars, kreeg zij zelden de credits voor haar ontdekkingen. ‘Ze was een commerciële fossielenjager, ze moest verkopen wat ze vond. Vaak gaven de musea alle eer aan de rijke zakenmannen die haar betaald hadden, niet aan de arme vrouw die ze ontdekt had’, zegt directeur David Tucker van het Lyme Regis Museum.
Wie wel in haar geloofde, was haar jeugdvriend – en inmiddels een beroemde geoloog – Henry De la Beche. De la Beche was tevens degene die ervoor zorgde dat Mary na haar dood erkenning kreeg voor haar werk.
Erkenning
Mary stierf veel te jong. Ze was pas 47 jaar toen ze op 9 maart 1847 de strijd verloor tegen borstkanker. Erkenning als autoriteit in de paleontologie had ze toen al wel: ze was benoemd tot erelid van de Geological Society. Maar een officieel lidmaatschap was als vrouw uit den boze geweest.
Gelukkig heeft Mary Anning postuum alsnog de erkenning gekregen die ze verdient. Zo liggen haar vondsten in musea over de hele wereld. Haar drie belangrijkste dinosaurussen – ichtyosaurus, plesiosaurus en pterosauriër – zijn te bewonderen in het Natural History Museum in Londen.
Meer te weten komen over Mary Anning, haar werk en haar persoonlijke leven? Je leest het in de Elegance die nu in de winkel ligt. Wil je liever niet de deur uit? Bestel hem dan HIER.
- Jill Waas
- BrunoPress