Ze wordt wereldwijd geroemd om haar interieurdesigns en mag beroemdheden als Giorgio Armani, Penélope Cruz en Woody Allen tot haar fanbase rekenen. Maar hoe woont ontwerper María Lladó zelf?
Buitenwijk Sant Just Desvern ontstond eind 19de eeuw als klein dorp, waar de rijken van Barcelona hun zomerhuizen lieten bouwen. De wijk staat vooral bekend om zijn romantische, klassieke architectuur, maar ook om zijn gemoedelijkheid en stilte. Geen wonder dus dat een vermogende stadsapotheker hier in 1911 een groot zomerverblijf liet bouwen. Tegenwoordig biedt dezelfde stadsvilla onderdak aan interior designer María Lladó en haar gezin, die het huis tot een woonwalhalla, oftewel casa decor, transformeerde waar stijl én kleur feilloos samenkomen.
‘Mijn gezin en ik waren op slag verliefd toen we het pand zagen’
Catalaans cachet
De ruime omvang en het zachtroze stucwerk maken dat de villa er écht uitspringt in de wijk. Al spelen ook historische details als de klassieke raamluiken, markante serre en het ‘Romeo en Julia’-balkon, hierin een rol. Catalaans cachet is een term die het exterieur het beste omschrijft. Bijzonder is de weelderige Spaanse schaduwtuin, die María in samenwerking met landschapsarchitect Manolo Moreno ontwierp. Naast een ruim zwembad prijken er palmbomen en laurierstruiken, aangevuld met kleurrijke magnolia’s en rozen. Het ontwerp is geïnspireerd op de tuin van María’s grootouders in San Sebastian: ‘Dit herinnert mij aan mijn jeugd en de zomers die ik bij hen door- bracht. Een dierbare herinnering.’ Hoe kleurrijk de villa er vanbuiten ook mag uitzien, zo minimaal is het kleurgebruik binnenshuis. Althans, in de basis heeft het interieur een neutraal kleurenschema van wit, beige en bruin. Maar de combinatie met María’s vintage vondsten, kleurrijke accessoires en kunstwerken maakt het geheel allesbehalve saai. Waarom kunst zo’n essentieel onderdeel van de inrichting uitmaakt? Het is de rode draad in María’s leven en een passie die al generaties in de familie wordt doorgegeven. Zo verzamelden haar grootouders oude meesterwerken en moderne kunst, waardoor María’s interesse al op jonge leeftijd was gewekt.
‘Als ik alle vrijheid heb, ben ik op mijn best’
Dat ze Beeldende Kunsten ging studeren was dan ook een logische keuze: ‘Tijdens mijn tienerjaren woonde ik in Washington, omdat mijn vader (José Lladó Fernández- Urrutia, red.) de Spaanse ambassadeur van de Verenigde Staten was. Ik heb enorm genoten van die periode. De vrijheid van denken, de mogelijkheden en het uitgaansleven in Studio 54 in New York… Destijds ontmoette ik veel open-minded mensen en bezocht ik talrijke musea en exposities van bijvoorbeeld Andy Warhol en Robert Mapplethorpe. Al deze prikkels zoog ik op als een spons en vormen het fundament van mijn creativiteit en designstijl.’ Nadat María haar studie had afgerond, besloot ze om naar Madrid, en later naar Londen, te gaan om Graphics te studeren. Na haar eindstudie ging ze aan de slag bij reclamebureau BBDO in Madrid, waar ze als creative director projecten voor onder meer Pepsi Cola begeleidde: ‘Daar ligt in feite het prille begin van mijn carrière als interieurontwerper. De reclamewereld heeft mij geholpen om origineel en niet bang te zijn om (stijl)regels te doorbreken. Daarbij heeft het werk me een ruimtelijke visie opgeleverd die als interior designer goed van pas komt en tegenwoordig zelfs mijn stijl kenmerkt.’ Een balans vinden tussen klassiek en modern, en ruimtes zo groot én tegelijkertijd knus mogelijk laten aanvoelen, dat is María’s stylingexpertise. Een succesformule die ze ook volop in haar eigen woning heeft toegepast. Maar voordat ze haar stylinggeest de vrije loop kon laten, moest er eerst gerenoveerd worden. En flink ook: ‘Toch waren mijn gezin en ik op slag verliefd toen we het pand zagen. De warme lichtinval, aangename sfeer en historische elementen waren vooral doorslaggevend. Ook wist ik direct dat ik alle oude elementen, zoals de rustieke plafondbalken, badkuip en keukentegels, in originele staat wilde herstellen. Daarbij heb ik geprobeerd om deze aspecten optimaal op te nemen in het interieur van nu, zonder concessies te doen aan mijn persoonlijke stijl.’ De renovatie hebben María en haar gezin overigens compleet zelf gedaan. Van het strippen van het pand, tot het schilderen, stuccen en zetten van de tegels: ‘We hebben al onze emotie erin gelegd om de authentieke sfeer van 1911 in ere te herstellen en een comfortabel woonhuis te creëren. Tot op heden is het resultaat mijn beste werk ooit.’ Voor de inrichting heeft María de ruimtes als aparte ‘galeries’ beschouwd, elk met een eigen sfeer en bijpassende meubels. Wat, zoals ze zelf zegt, letterlijk en figuurlijk een avontuur was, waarvoor ze regelmatig de grens overstak naar Zuid-Frankrijk, Istanboel, Portugal en Italië – haar favoriete locaties om antiekmarkten en veilingen te bezoeken. Hier tikt ze gegarandeerd de mooiste vondsten en kunst- werken op de kop: ‘Het is bijna een psychologische zoektocht. Als ik alle vrijheid heb, ben ik op mijn best.’ En dat is te zien.
