‘Heerlijk dat een goed boek net een vakantie is’
Erika Leonard brak wereldwijd door met de Vijftig tinten grijs-serie, stond 133 weken op de bestsellerlijst van The New York Times en wordt gezien als een van de meest invloedrijke vrouwen van deze eeuw. Elegance sprak de schrijfster over haar nieuwe boek De mister, dat weer boordevol erotische romantiek staat.
Waarom het pseudoniem E.L. James?
‘Toen ik Vijftig tinten grijs ging publiceren dacht ik dat ik gewoon zou blijven werken en ik wilde mijn baan bij de televisie gescheiden houden van mijn schrijfwerk. De E staat voor Erika, L voor mijn middelste naam en James is de naam van mijn zoon en eentje uit mijn vaders familie. Ik had er niet echt over nagedacht, maar gewoon in een paar seconden iets verzonnen, niet wetende dat het een heel eigen leven zou gaan leiden en ik zo nu en dan E.L. James zou moeten worden. Niet dat ik me anders gedraag, maar het werkt psychisch wel goed voor mij, want zo kan ik doen alsof dit alles een andere vrouw overkomt.’
Hoe ben je begonnen met schrijven?
‘Zoals zoveel mensen zag ik de film Twilight in de bioscoop en ik vond het prachtig. Ik vroeg mijn man om de boeken voor me te kopen, want die had ik nog nooit gelezen. Ik verslond ze werkelijk. Ik las de hele serie in vier dagen uit. Dat voelde als een vakantie. Heerlijk dat een goed boek echt als een vakantie is. Ik was zo geïnspireerd, dat ik ben gaan zitten en de eerste draft van mijn net verschenen boek The mister heb geschreven. Ik had eerder weleens geprobeerd een boek te schrijven, maar nu kwam dit er zomaar uit. Maar goed, dat verhaal bleef wel een paar jaar liggen, want vervolgens ging ik op basis van de Twilight-verhalen fanfictie schrijven en online publiceren en dat raakte in een stroomversnelling.’
Hoe ging dat precies?
‘Ik publiceerde fanfictie op internet, waarbij ik mijn hoofdpersonen baseerde op de personages uit Twilight, maar het verhaal verder wel helemaal zelf verzonnen was. Elke week publiceerde ik een hoofdstuk. Echt een thrill, want zodra ik op publish klikte kreeg ik respons van lezers. Soms crashte Twitter zelfs. Op een gegeven moment had ik meer dan een miljoen lezers per keer en was ik bang dat het verhaal gestolen zou worden.
Ik legde het voor aan een agent, maar die vertelde me dat het niet zou verkopen. Toen heb ik een Australische e-bookuitgeverij benaderd, de karakters in het verhaal aangepast en in mei 2011 publiceerde ik mijn eerste boek. Deel twee en deel drie volgden al snel en binnen no-time gingen ze viraal. Vlak voor kerst kreeg ik een mail vanuit Hollywood over de filmrechten van het boek. Ik dacht dat het een grap was. De agent van mijn man – hij is screenwriter – wilde me wel representeren en een paar weken later vloog ik naar LA. Dat was de eerste keer dat ik een businessclassticket voor mezelf kocht. De filmdeal kwam rond en we hebben de boeken ook opnieuw laten uitgeven bij een echte publisher. Inmiddels zijn we drie films verder en is het boek in heel veel talen verschenen. Ik had nooit gedacht dat het zo groot zou worden.’
‘DANKZIJ E.L. JAMES KAN IK DOEN ALSOF DIT ALLES EEN ANDERE VROUWOVERKOMT’
Wat is het grootste cadeau dat je jezelf hebt gegeven na al je succes?
‘Ha, dat is mijn woning in Cornwall. Een prachtig onderkomen in het noorden met uitzicht op zee. En we zijn in Londen ook verhuisd naar een heel mooi groot oud huis.’
Dan over je nieuwe boek De mister, is het net zo sexy als Vijftig tinten grijs?
‘Er zitten zeker seksscènes in, maar daar komt geen dominantie bij kijken. Dat had ik wel redelijk uitgeput. Ik heb dit keer dus geen porno hoeven kijken of boeken hoeven lezen over zwepen en attributen. De seks is romantischer denk ik. Het speelt zich dit keer ook voornamelijk af in Engeland, Londen en Cornwall, streken die ik goed ken. Met als derde locatie, Albanië. Een land dat ik helemaal niet kende en waar ik me flink in heb verdiept. Ik ben er twee keer naartoe gereisd en heb heel veel gelezen over de samenleving, georganiseerde misdaad en hoe mensen daar met elkaar omgaan. Ik vond het namelijk heel makkelijk om over de mannelijke hoofdpersoon Maxim te schrijven, want ik snap hem met zijn westerse manieren, maar Alessia komt uit een patriarchale samenleving die ik totaal niet ken. Ook leuk: in het verhaal post hoofdpersoon Maxim af en toe een foto op social media. En hij heeft dus ook in het echt zijn eigen Instagram-account: @maximtrevelyan.’
Komt er ook een vervolg op dit boek?
‘Zonder dingen te verraden… Ik krijg inderdaad veel vragen over een vervolg. Mensen willen weten hoe het verder gaat. Wie weet, maar dan zou ik eerst weer heel veel onderzoek moeten doen, naar visa’s bijvoorbeeld. Maar eerst ben ik nog druk met deze perstour. Ook dit boek zal uiteindelijk in veertig talen verschijnen.’
Hoe schrijf jij jouw boeken?
‘Ik maak een heleboel elektronische post-its en mail regelmatig ideeën aan mezelf. Al die notities sla ik op in de files die passen bij de verschillende boekideeën die ik heb. Als ik aan een boek begin, open ik de files en ga ik de karakters bedenken. Ik heb in al mijn huizen een schrijfkamer, maar werk het liefst in Cornwall, waar een groot prikbord boven mijn bureau hangt. Soms schrijf ik een hele dag achter elkaar, dan race ik echt door het verhaal, maar er zijn ook dagen dat ik niets doe.’
Wat is jouw favoriete boek?
‘Natuurlijk Pride & prejudice en Sense and sensibility van Jane Austen. Allebei fantastisch. Ook The shadow and the star van Laura Kinsale en Love song for a raven van Elizabeth Lowell zijn superromantisch. En natuurlijk de Twilight– en Harry Potter-boeken! En onlangs las ik Eleanor Oliphant is completely fine van Gail Honeyman. Een heel goed boek met interessante karakters, ik ben dol op karakters met gebreken. Oh, en Het huis met de geesten van Isabel Allende, en Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel García Márquez moet je lezen. Van die laatste gaat Netflix een serie maken. Ik ben zo benieuwd!’
