Undercover actrice Nazmiye Oral: ‘Als je weggedaan wordt als kind, heb je het gevoel dat je niks waard bent’

De cast van Undercover bestaat niet uit de minste namen. Onder andere Frank Lammers, Tom Waes en Elise Schaap zijn te zien in de serie. Maar degene die dit seizoen echt de show steelt, is Nazmiye Oral (52) die de rol van drugsbaron Leyla Bulut op zich neemt. Dat ze deze keiharde zakenvrouw zo goed kan neerzetten, is niet zonder reden. Haar bewogen verleden heeft er namelijk voor gezorgd dat ze zélf ook zo sterk in haar schoenen staat.

Turbulent verleden

Undercover is dan misschien wel haar doorbraak bij het grote publiek, Nazmiye Oral is geen onbekende. Vijf jaar geleden mocht ze een Gouden Kalf in ontvangst nemen voor haar rol in de film In vrijheid en het theater is haar ook niet onbekend. Eén van haar meest indrukwekkende stukken - waar later ook een documentaire over verscheen - is Niet Meer Zonder Jou, waarin ze op het podium de confrontatie aan gaat met haar streng gelovige, islamitische moeder. Haar verleden is namelijk op zijn zachtst gezegd best turbulent geweest.

Niks waard

"Ik had een enorm verknipte relatie met mijn moeder", vertelt de actrice aan HUMO. Het begon toen ze slechts zes jaar was; haar ouders stuurden haar naar haar opa en oma in Turkije om Turks te leren. Met de beste bedoelingen, maar dat voelde voor haar niet zo. "Ik dacht: Als mensen die geacht worden van mij te houden me kunnen wegsturen, dan vertrouw ik niemand meer. Als je zomaar weggedaan wordt als kind, heb je namelijk ook het gevoel dat je niks waard bent."

Uitgehuwelijkt

Op haar 19e werd Nazmiye uitgehuwelijkt. Op dat moment wist ze dat ze actie moest ondernemen om haar leven in eigen hand te houden. "Als ik met die jongen trouwde, zou ik me mezelf helemaal vastzetten in de gemeenschap en al haar regels", legt ze uit aan HUMO. "Het was alsof er een Hulk in me opstond, een kracht uit mijn diepste innerlijk die zei: ik weet niet wat ik moet doen, maar één ding weet ik zeker. Mijn pad ligt hierbuiten, ik moet hier weg." Ze verbrak de verloving.

Andere plannen

Nazmiye had namelijk hele andere plannen: ze wilde studeren. Ze had stiekem al een toelatingsexamen gedaan voor de Mode Academie in Arnhem en was daar aangenomen. Dat betekende niet alleen dat ze een ander pad zou volgen dan haar ouders wilden, het betekende ook dat ze moest verhuizen naar een andere stad. Haar moeder dreigde zelfmoord te plegen als ze zou vertrekken. Dat was voor de actrice de druppel. "Ik zei: ik ben jouw kind en ik heb recht op je steun. Ik ga niet zomaar weglopen, dat vind ik beneden alle peil. Maar ik geef je de keuze: ik ga en we houden contact, zodat je weet waar ik ben. Óf je hoort me niet meer, en dan weet je ook niet of ik een hoer ben geworden – want dát is waar je zo bang voor bent." Haar vader begreep haar beter en besloot dat ze mocht gaan.

Confrontatie

Ondanks de ingewikkelde band met haar familie, heeft ze nooit met hun gebroken. Sterker nog, ze ging de confrontatie met haar moeder aan om haar standpunt te begrijpen. Dat was het begin van het theaterstuk Niet Meer Zonder Jou. Nazmiye leerde dat haar moeder alles uit liefde deed, omdat ze zich verantwoordelijk voelde voor de sociale status van haar dochter én bang was om haar kwijt te raken. "Ik moest van haar geloven, ik moest met die jongen trouwen en doen wat iedereen doet, anders zou ik uit de boot vallen. Ze wilde totaal overnemen wat en wie ik ben, en mijn eigen wil helemaal uitvlakken", legt ze uit. "Maar eigenlijk wilde mijn moeder me gewoon zo dicht mogelijk bij zich houden."

Groei en traumaverwerking

Haar verleden heeft littekens achtergelaten, waarvoor ze meditatie, healings en vergevingscursussen volgde. Maar pas toen haar moeder het theaterstuk met haar wilde spelen, kon ze geloven dat ze van haar hield. "Het is onderdeel van mijn groei en traumaverwerking", vertelt ze aan Tubantia. "De strijd die ik heb geleverd, heeft mij gebracht waar ik nu ben. Ik ben met mijn traumatische verleden geen uitzondering. Maar ik heb de kracht en de moed gehad om de strijd aan te gaan."

Bron: HUMO, Tubantia | Beeld: BrunoPress