Misdaadverslaggever John van den Heuvel heeft niet het makkelijkste jaar gehad: hij verloor zijn collega en vriend Peter R. de Vries. “Het is niet de prettigste periode van mijn leven”, vertelt hij in Beau Monde.
Ruzie
De moord op collega Peter R. de Vries was een harde klap voor John van den Heuvel. De twee mannen waren 30 jaar bevriend, maar hadden de laatste twee jaar ruzie met elkaar omdat John niet wilde dat Peter vertrouwenspersoon van crimineel Nabil B. werd. “Het is niet meer goed gekomen en dat is buitengewoon verdrietig”, vertelde hij eerder in Jinek. “Mijn laatste herinnering aan hem is een moment dat we boze blikken uitwisselden, daar zal ik mee moeten leren leven.” Hij heeft nog altijd spijt dat ze de ruzie niet hebben uitgesproken.
Eva Jinek betaalt hoge prijs voor succes: ‘Mijn vrienden vragen me niet eens meer mee’
Ups en downs
Aan Beau Monde vertelt hij nu dat het een lastig jaar voor hem is geweest. “Er zijn het afgelopen jaar dingen gebeurd die ervoor zorgen dat ik niet het meest euforische gevoel heb. Sinds de moord op Peter R. de Vries gaat het met ups en downs, daar kan iedereen zich wel iets bij voorstellen, denk ik. Het is niet de prettigste periode van mijn leven, om het maar voorzichtig uit te drukken.”
Geluk
Hij probeert dan ook geluk te vinden in de kleine dingen. “Ik ben gelukkig als ik zie dat het goed gaat met mijn gezin, familie en vrienden. En als er een goede balans is tussen mijn werk en privéleven. Het is ultiem geluk als je de vrije momenten met elkaar kunt beleven. Samen uit eten of op vakantie gaan. Dan voel ik me op mijn best.” Maar dat gebeurt door zijn drukke baan én de 24/7 beveiliging die hij heeft minder vaak dan hij zou willen. “Dan ga je minder snel spontaan naar een restaurantje met je familie. Misschien komt dat nog, in de toekomst. Ik ben niet van plan om eeuwig te blijven werken. Dat vooruit zicht zorgt voor perspectief.”
Elise Schaap: ‘Het was puur mijn eigen onzekerheid die me in de weg stond’
Extreem zwaar
John overwoog heel even om te stoppen met zijn baan, maar ging toch door. “Er gebeurt veel in mijn leven, soms zoveel dat ik denk: het mag wel een tandje minder. Maar het is in ieder geval nooit saai, zo relativeer ik het dan maar”, vertelt hij. “De druk is soms extreem zwaar, dus ik ben er trots op dat ik dat al zo lang volhoud. Zeker nu ik wat ouder word, zie ik toch veel mensen omvallen of met hun gezondheid kwakkelen. Ik moet het afkloppen, maar ik voel me nog steeds fit en krachtig, waardoor ik dit werk ook kan blijven doen.”
