Cristin Milioti: ‘Dat is een vreselijke kant van het wereldje, maar ik probeer het te negeren’

De 35-jarige Cristin Milioti was lange tijd het toonbeeld van ‘oh, waar ken ik haar ook alweer van?’. Maar na allerlei (bij)rollen in series en films is haar ster eindelijk rijzende, dankzij de Sundance-hit Palm Springs en de HBO Max-serie Made for love. Elegance zoomde met Milioti vanuit haar appartement in Brooklyn.

In de sciencefiction romantische comedy Palm Springs (te zien op Amazon Prime Video) speelt Cristin Milioti de rol van Sarah. Een vrouw die verstrikt raakt in een tijdlus en het huwelijk van haar zus keer op keer moet beleven. Samen met de nihilistische Nyles (Andy Samberg), die dit probleem ook al een tijdje heeft.

Wat sprak je vooral aan qua verhaal?
‘Eén van de dingen die ik zo leuk vond aan het script, is dat het gaat over existentiële angsten. Misschien nog wel meer dan dat het een rechttoe-rechtaan romance is. Een existentiële komedie over het ongemak in je eigen leven; over wat Sarah meemaakt en hoeveel ze verandert in de film. Ik was zo opgewonden om eens een rol te zien, specifiek voor een vrouw als ‘volledig persoon’. Niet geïdealiseerd, maar iemand die weigert rekening te houden met haar eigen schuld. Of met de dingen die haar zijn overkomen.’

Merk je dat er wel meer van die rollen worden geschreven?
‘Absoluut, maar het kan altijd meer. Mijn inspiratie is Michael Keaton. Dat klinkt idioot, haha, maar ik ben met hem opgegroeid. Ik heb altijd met bewondering gekeken hoe hij van Beetlejuice en Batman moeiteloos bewoog naar Multiplicityen Birdman. Ik weet nog goed dat ik hem in al die films zag en dacht: dit wil ik ook.’

Hoe jaag je dat na?
‘De afgelopen jaren heb ik het geluk gehad om selectiever te kunnen zijn en de tijd te nemen om de projecten te vinden waarvan ik hou en waarin ik geloof. Waarvoor ik mijzelf voor honderd procent wil inzetten. Dingen doen die zoveel mogelijk verschillen van het laatste wat ik heb gedaan. Soms lukt dat niet en soms wel. Het is des te leuker dat, wanneer mensen mij herkennen, het altijd van iets anders is. Het kan Black mirror zijn, maar net zo goed Fargo of The wolf of Wall Street. Al kunnen ze mij meestal niet plaatsen en denken ze dat ik iemand ben van de sportvereniging vroeger!’

Het lukt dus wel om Keaton-achtig bezig te zijn?
‘Haha, steeds beter. Ik denk dat toen ik jonger was, het al duidelijk was dat ik te raar was voor series als The OC en Gossip girl. Ik probeerde me al snel niet te concentreren op de dingen die ik níet was. Nog steeds krijg ik soms feedback in de trant van: ‘We zoeken naar iemand die wat conventioneler is.’ Dat is een vreselijke kant van het wereldje, maar ik probeer het te negeren. Naarmate je ouder wordt, gaat dat steeds beter. Dit is wat ik ben. Ik ga een auditie in met de drive ‘dit is hoe ik deze rol zou kunnen vervullen’, in plaats van ‘kies mij!’’

Het hele interview lees je in de Elegance die nu in de winkel ligt. Wil je liever niet de deur uit? Bestel hem dan HIER.

Bron: Jorrit Niels | Beeld: BrunoPress

Laatste nieuws