Koolhydraten energiebommen in de mix: Meike Krüger kan er niet zonder

Nietsvermoedend besloot Meike – naast haar foto's van haar favoriete slager en bakker – haar eigen gerechten te fotograferen en posten op haar Instagram-account @mokumeet. Haar volgers vormden in rap tempo een loyale community, en al snel volgde het bericht van de uitgeverij: 'Wil je niet een keer komen praten, want we vinden het te gek wat je maakt.'

Meike: 'Het leek me heel leuk om naast mijn baan als psychotherapeut met een kookboek aan de slag te gaan, maar ik wist totaal niet waarover, ondanks dat ik al mijn hele leven in de keuken sta. Uiteindelijk maakte ik voor mijn eerste kookboek Een tafel vol een culinaire reis langs mijn favoriete landen.'

Rondreizen

'Het liefst maak ik gerechten uit Italië en China klaar, want van pasta's en noedels houd ik stiekem het allermeest in deze wereld. Zo kwam ik op het idee om met het tweede kookboek te focussen op al het lekkers wat we met koolhydraten kunnen maken. En dat is een heleboel. In dit kookboek komen naast invloeden uit China en Italië ook die uit Korea, Mexico en Turkije voorbij. Dit gaat van bestaande gerechten met een twist, zoals de Franse Pommes Anna met als toevoeging chili-crispolie en zwarte Chinese azijn, tot aan zelfbedachte gerechten als aardappelratatouille met sambal matah of een kleefrijsttosti. Het reizen en eetculturen ontdekken zit er al van jongs af aan in, en ook nu reizen mijn man en ik veel met onze dochter. Met zes weken nam ze al plaats in het vliegtuig.'

Bekijk ook

Binnenkijken in de met hout beklede lodge in het prachtige Schotland | Elegance

De zon die langzaam wegzakt tussen de bergen en de wind die door de vallei beweegt, maken het wonen in Schotland allesbehalve standaard. Het Ierse koppel Susie Whyte en John Burke woont er nu acht jaar en is niet van plan om ooit nog weg te gaan. 

'In Azië eten de hele dag door rijst, Italianen zijn verzot op pasta en de Fransen zijn gek op croissants en baguettes'

Uit eigen tuin

'Als klein meisje groeide ik samen met mijn ouders op in een oude molen, waar ook een boerderij en moestuin bij hoorden. We leefden volledig zelfvoorzienend, dus mijn ouders slachtten onze eigen dieren – varkens, kippen en schapen – en teelden zelf groenten en fruit. Onze buurman had een forelvijver en bij een boer in het dorp haalden we melk en boter. Mijn moeder is opgeleid tot kok en maakte van losse groenten altijd waanzinnige gerechten, vaak uit de Oost-Europese of Scandinavische hoek. Doordeweeks aten we bijna dagelijks een uitgebreid driegangendiner met elkaar, gewoon omdat mijn moeder zo van koken hield. Thuis heerste het motto: je kunt nooit te veel geld uitgeven aan eten, of te veel tijd in de keuken besteden.'

'Omdat mijn moeder thuis altijd met eigen ingrediënten kookte, ontdekte ik pas rond mijn achttiende koriander. Als puber verzette ik me natuurlijk tegen de liefde die mijn moeder had voor het koken. "Ik ga echt nóóit koken", riep ik dan. Eenmaal op mezelf wonend was ik de hele dag met eten in de weer, dus dat heb ik toch van huis uit meegekregen. In mijn gerechten probeer ik vlees en vis vaak te beperken tot een minimum en ze meer in te zetten als smaakmakers. De vettige, hartige structuur van vlees is met koolhydraten veel makkelijker na te bootsen dan met bijvoorbeeld groenten. Daarnaast vullen koolhydraten snel, waardoor ze relatief goedkoop zijn, omdat je minder ingrediënten nodig hebt. Ik denk dat tachtig procent in het boek vegetarisch is. Eén van mijn favoriete gerechten is de cannelés bordelais met kippenlevermousse.'