5 vragen aan... actrice Ilse Warringa

Robin Hood, een gloednieuw muzikaal theaterspektakel, tourt nu door het land. Met Yamill Jones, Erik van Muiswinkel, Howard Komproe en musici van Phion. Het stuk is geschreven door Ilse Warringa (De luizenmoeder, Nieuw zeer). "Als rijken alleen maar rijker worden en armen alleen maar armer, wat is dan rechtvaardig?"

1. Wat overtuigde je om dit stuk te bewerken?

"De regisseur van Theater Sonnevanck, Daniël van Klaveren, vroeg mij twee jaar geleden om een stuk te schrijven over Robin Hood vanwege het thema arm/rijk. In Enschede, de stamplaats van Theater Sonnevanck, zijn veel mensen die onder de armoedegrens leven. In deze tijd, waarin rijken steeds rijker worden en armen steeds armer, leek het ons goed om een stuk te maken over die verschillen en wat dat met de eigenwaarde van mensen doet."

2. Waarvoor staat het verhaal van Robin Hood voor jou persoonlijk?

"Met Robin Hood komt meteen een huidig ethisch vraagstuk naar boven: als rijken alleen maar rijker worden en armen alleen maar armer, wat is dan rechtvaardig? De uitslag van de onlangs gehouden verkiezingen wijst uit dat veel mensen in Nederland eerst vooral aan zichzelf willen denken en dan pas bereid zijn om zich te verplaatsen in de armlastige situatie van een ander. Robin Hood stal van de rijken om aan de armen te geven: op het eerste gezicht is stelen onjuist, maar is dat ook niet heel begrijpelijk? De miljonairs in Nederland zijn zo stinkend rijk dat dat buitenproportioneel is. Dus wat is dan rechtvaardig?"

3. Spreek je een andere ‘spier’ aan met het schrijven voor theater?

"Voor het schrijven voor theater boor ik dezelfde spier aan als voor tv. Wel is het heerlijke aan theater dat het allemaal niet zo logisch en chronologisch hoeft als voor tv. En qua komedie in het theater durf ik met m’n personages en hun uitspraken verder te gaan. Een theatrale vertaling van een personage wordt veel eerder gepikt. Maar ook daarvoor geldt: als het maar geloofwaardig gespeeld wordt, kan je heel ver gaan."

4. Wat geeft toneel je dat film of tv je niet geeft?

"Op toneel staan vind ik over het algemeen moeilijker dan acteren voor tv. Op tv kan een take altijd over. Dat is een heel andere spanningsboog. Op toneel moet je een spanningsboog van twee uur volhouden, het moet in één keer goed, het vereist opperste concentratie en muzikaliteit. En als het goed gaat, ben je getuige van iets magisch."

5. Wat zou je bezoekers willen meegeven na de voorstelling?

"Ik wil dat de mensen in het publiek zich proberen te verplaatsen in de motieven die Robin Hood had om te stelen. Hij was een vrijbuiter en hij had lef: hij stond voor z’n idealen. Kom er maar eens om in deze tijd in Nederland. Pieter Omtzigt leek een idealist, maar ook hij vindt het lastig om voor z’n idealen te staan als er macht en partijbelang meespelen. Robin Hood is een familievoorstelling voor jong en oud: er zitten veel satirische verwijzingen naar nu in, en ook politieke statements. Voor kinderen is de voorstelling een vrolijk, grappig en goed te volgen verhaal over de avonturen die Robin beleeft. Er valt veel te lachen, er is liefde in het spel en er gaat waarschijnlijk ook een traantje worden weggepinkt! En natuurlijk loopt het goed af; ik wil het publiek met een gevoel van hoop het theater uit laten lopen."

Tekst: Jorrit Niels | Beeld: NL Beeld