Filantroop en schrijfster Maggie Doyne: 'Ik was 19 jaar, maar al moeder van vijftig kinderen'

"Mijn leven veranderde op de dag dat ik langs een rivier liep in Nepal..."

255014-003-v1.psd

Op haar negentiende reisde ze door Nepal en gebruikte haar spaargeld om straatkinderen op school te krijgen. Dat groeide uit tot de oprichting van een weeshuis en een school voor vijfhonderd kinderen. Inmiddels staat de Amerikaanse Maggie Doyne aan het hoofd van de BlinkNow Foundation en de Kopila Valley School waar veel Nepalese kinderen school en onderdak vinden. Vorig jaar verscheen haar boek Tussen de Himalaya en de hemel. Elegance sprak met Maggie over haar gezin, rouw en de liefde.

Moeder van 50 kinderen

Tussen de Himalaya en de hemel is op zijn zachts gezegd een bijzonder boek. "Het gaat over alles wat ik heb meegemaakt vanaf het moment dat ik door Nepal reisde tot nu. Maar ook over waar en hoe ik ben opgegroeid, wat ik van mijn ouders heb meegekregen en hoe mijn leven veranderde op de dag dat ik langs een rivier liep in Nepal. Ik zag er een heel jong meisje, helemaal alleen aan het werk, stenen hakken. Ze had de leeftijd van een schoolkind, maar voor school was geen geld. Ik deed navraag bij de lokale basisschool en mocht haar lessen betalen. Het bleef niet bij dat ene kind. Ik heb al mijn spaargeld opgenomen en een weeshuis gebouwd en kinderen die geen thuis of veilige plek hadden, geadopteerd. Ik was negentien jaar, maar al ‘moeder’ van vijftig kinderen. Waar mijn schoolvrienden van thuis druk waren met uitgaan, de universiteit, sport en vriendjes, zat ik heel ver weg met baby’s, peuters en kleuters. En dat werden er elke dag meer."

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door maggiedoyne (@maggiedoyne)

Noodlottig ongeval

Het schrijven van het boek heeft haar ook persoonlijk geholpen. Maggie verloor in 2016 haar jongste adoptiekind Ravi door een noodlottig ongeval. Hij kon net lopen, kwam ongezien buiten het terrein van het weeshuis en verdronk. "Ik stortte volledig in. Ik ben teruggereisd naar mijn ouders waar ik maanden niemand zag of sprak en nauwelijks iets kon eten. Het schrijven van het boek heeft me heel erg geholpen om over de pijn, het verdriet en de schaamte te komen. Dat deel heb ik geschreven voor mezelf, maar ook voor mijn andere kinderen. Dat is niet iets waar je als moeder graag over schrijft. Maar schrijven over rouw en liefde heeft geholpen. Tijdens het schrijven realiseerde ik me dat ik veel had verloren. Dat er veel verdriet in me zat. Ravi was speciaal voor me en hem opnieuw tot leven laten komen in het boek is verdrietig en mooi tegelijk."

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door maggiedoyne (@maggiedoyne)

Betekenisvol

De afgelopen tijd heeft Maggie veel gereisd om haar boek te promoten. Ondanks dat ze nooit een groot fan was van zichzelf op de voorgrond zetten met haar werk, ziet ze inmiddels ook in hoe belangrijk het is. "De impact en generositeit die een award of een verhaal opleveren, zijn te gek. Ik kon met mijn ogen rollen vanwege een shoot voor een tijdschrift, maar als het verhaal dan in de schappen lag en ik zag hoe betekenisvol dit was voor de jongere generatie, dan is het dat natuurlijk meer dan waard. Ook al moest ik er soms nepwimpers voor opdoen." Inmiddels is de rust weer wat teruggekeerd. "We zijn terug in Nepal waar we ons leven weer hebben opgepakt. Daar woon ik nu samen met mijn man, twee kinderen en al onze andere kinderen."

Het hele interview lees je in de nieuwe Elegance die nu in de winkel ligt.

Tekst: Hilde Veeren | Beeld: Privé