In De Luizenmoeder heeft Jennifer Hoffman al enige ervaring met het moederschap, maar in haar privéleven moet ze er nog aan wennen: "Ik voel me nog steeds niet echt moeder."
Moedergevoel
De 40-jarige actrice werd zes maanden geleden moeder van een zoon, Cooper. Een jongetje waar ze zielsveel van houdt, maar zich echt moeder voelen doet ze nog niet. "Geen idee wanneer dat gevoel komt. En óf het nog komt", zegt in een interview met Mezza. "We hebben er een kleine huisgenoot bij van wie we zielsveel houden en die heel veel aandacht vraagt. We zullen hem een beetje moeten helpen met het een en ander. Maar is dat wat je moet voelen als je moeder bent, of is er meer? Ik weet het eigenlijk niet."
Verschoven prioriteit
Jennifer wist lange tijd niet of ze wel kinderen wilde. "Het was voor mij nooit een levensdoel", vertelt ze. Er heerste bij haar een angst dat haar hele leven zou worden opgeslokt. "Ik denk er nog steeds weleens over na of ik moeder wil worden, terwijl ik het al ben. Mensen schrikken ervan als ik dat zeg, maar ik bedoel: ik ben nog steeds de Jennifer die ik was, ik ben niet opeens een compleet ander mens."
"Begrijp me niet verkeerd hè, ik denk nooit: waar ben ik aan begonnen", vertelt ze. Want ondanks dat ze naast het moederschap nog steeds haar eigen ambities en dromen heeft, neemt ze op werkgebied ook gas terug. "De prioriteit is verschoven. Die prioriteit was ikzelf, nu is dat ons gezin."
Ziekenhuistraject
De babykriebels kwamen drie jaar geleden, toen ze verliefd werd op haar partner Dorian. "Langzaam schoof dat op naar: laten we maar proberen en kijken of het lukt", vertelde ze eerder aan JAN Magazine.
Maar het lukte niet. In het ziekenhuis bleek er niks mis te zijn, maar ook daarna werd ze maar niet zwanger. Ze bereidde zich voor op een eventueel ziekenhuistraject. "Maar toen kwam corona en kon zo’n traject sowieso voorlopig niet doorgaan." Ze besloten het even te laten voor wat het was, en totaal onverwachts bleek ze zwanger. "Door het los te laten krijg je blijkbaar baby's, haha. Uiteindelijk is het me overkomen, wat heel fijn voelt, want dan voelt het alsof ik niet de keuze heb gemaakt, maar dat er toch iemand blijkbaar graag wil zijn."
- AD - Mezza
- BrunoPress