Het ene decennium is vrij bikini is dus ‘gewoon’ onderdeel van het modeaanbod; dat was ooit wel anders. Als het kledingstuk vlak na de Tweede Wereldoorlog in Parijs wordt geïntroduceerd, wil geen mannequin in het ‘tweedelige badpak’ lopen. De uitvinder ervan, Louis Réard, schakelt daarom noodgedwongen de hulp in van naaktdanseres Micheline Bernardini. Zij showt het veelbesproken kledingstuk, dat meteen een storm van reacties losmaakt. Het Vaticaan noemt Réards creatie immoreel en in Spanje, Italië en Portugal wordt het dragen ervan in het openbaar zelfs verboden. Réard, naast badpakontwerper ook ingenieur, noemde zijn vinding Bikini – Amerikanen waren bezig met atoomproeven op een koraaleiland met deze naam, en hij hoopte op eenzelfde explosieve ontvangst van het item. Dat lukte dus niet meteen, maar eind jaren vijftig, begin jaren zestig wordt de bikini dan toch razend populair. Hollywoodsterren als Marilyn Monroe en Jane Mansfield droegen ’m graag en in Europa was Brigitte Bardot een toegewijd bikini-adept. Ursula Andres, onnavolgbaar als Bondgirl Honey Rider in Dr. No (1962) zorgde vervolgens voor de wereldwijde doorbraak. Elegance heeft de bikini altijd ruim baan gegeven. Ook als die niet voldeed aan Réards voorwaarde: een complete bikini moet door een trouwring gehaald kunnen worden.
Terug in de tijd met: de bikini
Het ene decennium is hij minuscuul. Vervolgens weer een tijd opmerkelijk decent. We duiken in onze archieven en gaan terug in de tijd met de bikini.