Ze regisseerde onlangs haar eerste korte film, Alice, die dit jaar op het Nederlandse Film Festival in Utrecht in première ging. Ook is Hanna Verboom oprichter van het nieuwe filmplatform Cinetree.
Wat is Cinetree precies?
‘Op Cinetree selecteren we de mooiste films en documentaires die je meteen kunt bekijken. Je kunt het vergelijken met Netflix: het is een filmabonnement. Maar waar Netflix soms voelt als een groot warenhuis met oneindig veel keuze, kun je Cinetree zien als een boetiek waar je een zorgvuldig geselecteerd aanbod treft. Elke film wordt uitgekozen door een curator, een filmliefhebber of -kenner, die in een video vertelt waarom hij of zij het zo’n mooie film vindt. Die curatoren zijn zeker niet de minsten: Carice van Houten, Jeroen van Koningsbrugge en Halina Reijn bijvoorbeeld zijn erbij betrokken. Het gaat om films die mooi en belangrijk zijn, maar nog niet ontdekt zijn door het grote publiek.’
Waarom nu?
‘De tijd is er heel erg rijp voor. We are drowning in information but starved for knowledge. Er is een enorm aanbod aan content als het gaat om films en filmpjes, onder meer via Youtube. Het grootste deel daarvan draagt een commerciële boodschap uit. Er is niet al te veel ruimte voor films die een goed en belangrijk verhaal vertellen. En dat vind ik heel jammer, want een goed verhaal helpt je om een ander te begrijpen. Iemand uit een andere cultuur of iemand voor wie je waarschijnlijk niet openstond als je dat verhaal niet zou kennen. Dat hoeft niet zwaar te zijn. Films als Intouchables en blockbusters als The Help en The Butler doen dat ook. Een film zou je moeten helpen de wereld beter te begrijpen terwijl het er nu al te vaak om draait om een product te verkopen.’
Terug naar je regisseursdebuut. Waar gaat de film over?
‘Het gaat om Alice, eind dertig, die in een grote supermarkt werkt. Ze is vastgelopen in haar leven en eenzaam. Op een dag wordt ze aangeraakt door een mysterieuze vreemdeling die contact met haar probeert te maken. Ze raakt geïntrigeerd door de man en wat volgt is een magische zoektocht naar liefde.’
Je hebt zelf het script geschreven. Hoe kwam je op het idee?
‘Ik heb een tijdje in Los Angeles gewoond en daar kwam ik wekelijks in een megagrote supermarkt. Daar zat een dame achter de kassa in totaal isolement artikelen te scannen. Dat beeld liet me niet meer los, en heeft tot Alice geleid.’
Hoe beviel het regisseren?
‘Ik had al eerder een paar videoclips en een korte documentaire geregisseerd maar dit is mijn eerste korte speelfilm. Als je vóór de camera staat heb je één duidelijke taak. Maar als regisseur moet je overal van weten. Uiteenlopend van de kleding die gedragen wordt tot de camerastandpunten. Je moet ongelooflijk goed weten hoe je het wilt. Als je van tevoren iets over het hoofd hebt gezien moet je het ter plekke zien op te lossen. Dat is spannend en een uitdaging, op die manier kun je echt je eigen verhaal vertellen. Er komen meer projecten. Ik ben met Alice inmiddels ook naar Cannes geweest en de reacties waren heel positief.’
Meer interviews met inspirerende carrièrevrouwen? Klik hier.
