5 vragen aan danseres Alexandra Leijs

In de memoires van danseres Alexandra Leijs onthult ze wat er zich achter de coulissen en buiten het zicht van de theaterbezoeker afspeelt. Onvergetelijk dansplezier, maar ook de schaduw ervan, zowel tijdens haar dansopleiding, als gedurende haar carrière in de jaren 80 en 90. 'Is het verantwoord om kinderen al zo jong in zo'n gedisciplineerde omgeving te laten opgroeien?'

1. Wanneer ontstond de wens om met het boek te beginnen?

'Twee jaar geleden sprak ik een oud-klasgenoot van de dansvakopleiding en een oud-collega van het professionele dansgezelschap waar ik jarenlang heb gedanst. Dit was naar aanleiding van het tv-programma Het mooiste meisje van de klas, waarin ik een hoofdrol had. Zij kwamen beiden met schokkende verhalen uit onze danstijd in de jaren tachtig en negentig. Hierdoor kwamen ook bij mij weer herinneringen naar boven en ik besloot om ze op te schrijven.'

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

2. Het is meer dan je eigen verhaal

'Zeker. Vanaf dat moment ben ik meer oud-klasgenoot van de dansvakopleiding en een oud-schoolgenoten en collega's op gaan zoeken die graag hun mooie, maar soms ook trieste verhalen willen delen met mij. Er kwam een breed scala aan onderwerpen aan bod. Van machtmisbruik, seksueel misbruik en anorexia tot boulimia. Maar gelukkig ook heel mooie en bijzondere verhalen.'

3. Op wat voor manier is je blik op dans anders geworden door de jaren heen?

'Ik kan ontzettend genieten van een mooie dansvoorstelling. Ik ga graag naar het theater, maar realiseer me dan tegelijkertijd dat er zich heel wat kan afspelen achter de coulissen. Ik ben eigenlijk nog steeds geschokt en onder de indruk van sommige gebeurtenissen. Vooral het machtsmisbruik en de wegkijkende begeleiders. Dit hoor je helaas vaker in de wereld van topsport.'

'Ze deelden hun mooie, maar ook trieste verhalen'

4. Je wilt een gesprek op gang brengen, wat hoop je dat vooral anders wordt of waar beter naar zal worden gekeken?

'Best veel. Is het verantwoord om kinderen al zo jong in zo'n gedisciplineerde omgeving te laten opgroeien, veelal ver van huis, waarbij zij belangrijke onderdelen van hun jeugd moeten inleveren voor 'hun droom' of die van hun ouders? En wat gebeurt er met je, wanneer jouw droom ineens uiteenspat en je gesommeerd wordt om de opleiding te verlaten? Of wanneer jouw lichaam niet meer meewerkt? Wie staat er dan voor je klaar en is er de juiste begeleiding? Dit gaat veel verder dan dans en heeft betrekking op alle takken van topsport vermoed ik.'

5. Wat hoop je dat de lezen 'meeneemt' van het boek?

'Ik hoop dat op veel plekken de maatschappelijke discussie wordt gestart en dat ouders van jonge getalenteerde kinderen – desnoods met behulp van een deskundige – beter voorbereid worden op wat topsport inhoudt. Wat er zoal nodig is om de top te bereiken en wat hun kind daarvoor moet laten. En dat men deze kinderen ook voorbereidt op mogelijk teleurstellingen waarbij er altijd een vangnet zou moeten zijn.'

Duizend ogen, gedwongen passie – Alexadra Leijs. €23, Elk Books