Loes Vrij: ‘Ik ben ambitieuzer als ontwerpster dan als advocate’

Decente hakken én sneakers. Kantoor én een atelier . Twee jaar geleden startte Loes Vrij een eigen high-end tassenlabel. Opmerkelijk: dat deed ze náást haar goedlopende advocatenpraktijk. Al even bijzonder: haar eerste ontwerp, de Glorious Gun, was meteen een schot in de roos. Zelfs internationaal.

Euforisch

‘Op mijn veertigste ben ik de Vogue Academie gaan doen, vrij snel erna begon ik met het ontwerpen van leren tassen. Het eerste model dat ik ontwikkelde vormde de basis voor wat uiteindelijk de Glorious Gun zou worden, een klein, handzaam tasje met veel vakjes. Met het protoype ben ik naar L’Eclaireur, een toonaangevende designwinkel in Parijs, gegaan. Doodnerveus stapte ik binnen, euforisch kwam ik naar buiten: ze waren dolenthousiast over mijn ontwerp. Ik was zooo trots! Via l’Eclaireur kreeg ik een plekje op de Tranoi beurs in Parijs waar ik meteen een aantal goede orders aan over hield.’

Droom

‘Mijn passie is ontwerpen. Ik prijs me gelukkig dat ik me daar dagelijks mee bezig kan houden. Wel had ik me van te voren niet gerealiseerd hoeveel tijd het opzetten van een eigen label kost. PR, website, productie, logistiek… Leuk, zéker, maar ik zou graag meer tijd hebben voor het ontwerpproces an sich. Mijn droom? Een groot atelier, een paar assistenten, en zeeën van tijd om creatief te zijn. En ik zou graag uitbreiden, bijvoorbeeld met een sieradenlijn in leer.’

Eerste baan

‘Varkens en aardappelen. Het was mijn taak de biedingen daarop te noteren. Als student werkte ik namelijk als assistent veilingmeester in de Beurs van Berlage. Jan Wolkers’ broer was mijn baas. Ik heb me gek gelachen met die man. Na mijn rechtenstudie kwam ik terecht bij een middelgroot advocatenkantoor. We hadden veel Italiaanse meubelontwerpers als klant. Ik heb er vloeiend Italiaans leren spreken en dat komt nu goed van pas: mijn leerleverancier zit in Florence.’

Beste beslissing

‘Inzetten op het hoge segment is voor mij een heel goede beslissing geweest. Het sluit aan bij wat ikzelf mooi vind en er is een markt voor mijn designs. Ik wil te zijner tijd wel breder gaan en ook in het middensegment opereren. Maar als ik daar was gestart, was de weg ‘naar boven’ veel moeilijker, zo niet onbegaanbaar, geweest.’

Ambitie

‘Ik werk me een slag in de rondte, en vind het heerlijk. Ik ben dagelijks bezig met het resultaat van mijn passie, hoe gaaf is dat? Ik ben ook veel ambitieuzer in mijn creatieve werk dan in de advocatuur. Inmiddels besteed ik tachtig procent van mijn tijd aan het label. Overigens was ik er vanaf het begin van overtuigd dat het me zou lukken; ik denk dat succes staat of valt met geloof in jezelf en je product.’

De kick

‘Het moment dat ik voel dat ik het begin van een nieuw ontwerp – letterlijk – in handen heb geeft een enorme kick. Voelen, kijken… Daarmee begint het ontwerpproces. Ik vorm, knip en plak het leer en voeg daar later de hardware, zoals metalen studs, aan toe.’

Concessies

‘Ik wil niet te vaak toegeven aan wat ‘strategisch’ of ‘praktisch’ is. Desondanks heb ik voor de Aziatische markt tassen in roze leer laten maken; een kleur die ik zelf niet zo mooi vind. Wat blijkt: de roze serie loopt als een dolle.’

Werktenue

‘Ik kleed me heel basic; gympen, broek en een shirt. Echt een tic die je veel bij designers ziet: bezig met het creëren van de prachtigste kleding of accessoires voor anderen, maar zelf zien ze er vaak niet uit.’

Conditie

‘Ik sport zo’n drie à vier keer in de week – toegegeven, dat is naar boven afgrond. Bikram yoga en hardlopen houden mijn conditie op peil. Na héél lang, héél hard werken ben ik onlangs eindelijk weer eens met vakantie geweest. Ter plekke besloot ik dat ik meer tijd wilde vrijmaken voor koffietjes, bioscoop, uit eten… Kortom, mijn sociale leven moest weer even uit het slop. Voor ‘de leuk’ en ter ontspanning maar het bevordert natuurlijk ook de creativiteit.’

Pensioen

‘Mijn ultieme doel is om later een deel van het jaar in het buitenland te wonen. In Italië bij voorkeur. Daar ben ik dichtbij de (leer)bron, er hangt een fijn modeklimaat en het culturele erfgoed is een gigantische inspiratiebron. Vrijwel ieder stadje is fraai genoeg om er urenlang in rond te dwalen. Stoppen met werken is geen optie: Ik zou me dood vervelen als ik niet meer zou ontwerpen.’

CV

1985 – 1990 Studie rechten
1990 – 1998 Advocaat bij Van der Steenhoven advocaten
2006 – 2007 Vogue Academie, Amsterdam
2011 Central Saint Martins College of Art & Design, Londen
1998 – heden Eigenaar Advocatenkantoor Vrij
2012 – heden Eigenaar en ontwerper tassenlabel Loes Vrij

Laatste nieuws