Ze verkoopt miljoenen boeken maar heeft nul pretenties. Bestsellerauteur Esther Verhoef over lezen, schrijven, haar obsessies én haar nieuwste boek Nazomer. ‘Elk boek is het beste dat ik op dat moment kan maken. Alles of niks is het bij mij!’
Dit is na al die jaren en al die vele boeken haar schrijverscredo geworden: ‘Als ik geloof wat ik heb geschreven dan gelooft de lezer het ook. Ik wil dat de lezer geen woorden meer leest maar in de wereld achter de woorden verdwijnt.’ Zo obsessief als ze schrijft, zo obsessief is haar research voordat ze begint te schrijven. Nazomer speelt zich af in de modewereld, een wereld waar ze niets maar dan ook niets vanaf wist.
Fashionweek in Parijs
‘Toen ik bekend werd, moest ik me leren presenteren in een leuk jurkje. Nou, dat was het wel zo ongeveer wat mode betreft. Twee jaar geleden ben ik begonnen me erin te verdiepen. Ik heb veel documentaires bekeken en boeken gelezen over mode. Ik ben met een catwalkfotograaf naar de fashionweek in Parijs geweest; ik heb shows helemaal zien opbouwen, de visagie, het licht.’
‘Een week lang heb ik daar rondgelopen. Ik heb me verdiept in stoffen, in stalen, ik heb met een fabrikant uit India anderhalf uur aan tafel gezeten tijdens prijsonderhandelingen. Het boek speelt zich deels af in New York, in Chelsea. Daar ben ik heen gereisd. Ik heb de realiteit nodig. Ik móet ergens geweest zijn om erover te kunnen schrijven. Hoe valt het licht, de geluiden van buiten, welke bomen staan er in Chelsea en hoe zien ze eruit in de nazomer…’
‘Zoveel research als voor Nazomer heb ik nog nooit gedaan’
‘Zoveel research als voor Nazomer heb ik nog nooit gedaan. Een erg mooi compliment kreeg ik van iemand uit die wereld: ‘Dit is de modewereld spot-on, ik herken hier zoveel in.’ Een beetje alsof je examen doet en de examinator zegt dat je geslaagd bent. Inmiddels heb ik wel wat stukken aangeschaft, van Gucci, Dolce & Gabbana, Burberry. En ik heb zojuist Marc Jacobs ontdekt. Maar dat zal allemaal wel weer wegebben als ik met het volgende boek begin.’
Perfectionist
De perfectionist Esther Verhoef stopt niet als ze een manuscript heeft ingeleverd. ‘Ik bemoei me vrij ver met de productie van het boek. Ik haal alles uit het manuscript wat teveel is. Daar blijf ik mee bezig tot het allerlaatste moment. Eindeloos schaven. En ik bemoei me met de cover, het lettertype, de regelafstand. Het moet helemaal kloppen. De hoofdstukken in Nazomer worden van elkaar gescheiden door veertjes. De uitgever stuurde me vellen met voorbeelden. Ik heb 150 veertjes bekeken eer ik de juiste keus kon maken.’
‘Ook een titel vind ik erg belangrijk. De werktitel was Rue Racine. Dat dekt de lading perfect, omdat het doelt op je wortels, je afkomst, de straat waar je geboren bent. Nazomer speelt zich deels in Parijs af, waar ook een Rue Racine ligt overigens. Maar een Franse titel voor een Nederlands boek is natuurlijk geen optie. Het is uiteindelijk Nazomer geworden: een toegift van de zomer. Het is ook de naam van een belangrijke collectie die de hoofdpersoon ontwerpt: Indian Summer.’
Een beetje Stephen King
Het iets rustiger aan doen betekent voor haar: pas in augustus weer aan haar volgende boek beginnen. ‘In mijn hoofd ben ik al behoorlijk op weg met dat nieuwe boek. Het wordt sowieso een thriller – over wie je kan vertrouwen in je leven of juist niet, hoe je je daarin kan vergissen. En ik wil nog weleens een keer een heel eng boek schrijven, meer richting horror, een beetje Stephen King. Ik hoop dat ik nog heel veel tijd krijg om al die ideeën in mijn hoofd om te zetten in boeken.’ Dan, met haar licht Brabantse tongval: ‘Nog koffie?’
Nieuwsgierig naar het hele verhaal over Esther Verhoef? Lees het interview in de nieuwste editie van Elegance. Bestel ‘m hier.
